Velsigning frå himmelen ved trua på Jesus.

Innleiing ved ein mann.

Å komme til husets inngang er som å komme til Jesu kors.

Esekiel.47,1Mannen førte meg attende til tempelinngangen. Og sjå, det rann vatn fram under dørstokken på austsida av huset. For framsida på templet vender mot aust. Vatnet rann ned på sørsida av templet, sør for altaret.  2 Så førte han meg ut gjennom nordporten, og der ute fylgde han meg ikring til den ytre porten, som vender mot aust. Og sjå, der sildra vatnet ned frå sørsida.

3 Mannen gjekk no austover. Han hadde ei mælesnor i handa og mælte tusen alner. Så lét han meg gå gjennom vatnet, og det nådde meg til okla. 4 Han mælte tusen alner til og lét meg gå gjennom vatnet der; det nådde meg til knea. Endå ein gong mælte han tusen alner og lét meg gå gjennom vatnet att; då nådde det opp til hoftene. 5 Så mælte han tusen alner ein gong til. Då var det ei elv som eg ikkje kunne vassa over. For vatnet hadde stige og vorte til ei elv som ingen kom over utan å symja.

6 Han sa til meg: «Har du sett det, menneske?» Så førte han meg til elvebredda og lét meg sitja der.

Joh.Op.3,8 Eg veit om gjerningane dine. Sjå, eg har sett framfor deg ei opna dør, som ingen kan stengja. For du har lita kraft, og likevel har du halde fast på mitt ord og ikkje fornekta mitt namn.  

Tale ved Halvard Hasseløy.

Ef.5,1 Men alt kjem for dagen når ljoset får avsløra det,  14 og alt som kjem for dagen, er ljos. Difor heiter det:

Vakna, du som søv,

stå opp frå dei døde,

og Kristus skal lysa for deg.

15 Pass difor nøye på korleis de lever, ikkje som ukloke, men som kloke, 16 så de kjøper den laglege tida, for dagane er vonde.  17 Ver ikkje uvituge, men skjøna kva det er Herren vil.  18 Drikk dykk ikkje fulle av vin; det fører til ageløyse. Men vert fylte av Anden,  19 og lat salmar og hymner og åndelege songar lyda mellom dykk; syng og spel av hjarta for Herren!  20 Takk alltid Gud og Faderen for alle ting i vår Herre Jesu Kristi namn!

Rom.12,1 Så legg eg dykk på hjarta, brør, ved Guds miskunn, at de må bera fram lekamen dykkar til eit levande og heilagt offer som er til hugnad for Gud. Det skal vera dykkar åndelege gudsteneste.  2 Og skikka dykk ikkje likt med denne verda, men lat dykk omskapa ved at de får eit nytt sinn og kan døma om kva som er Guds vilje: det gode, det hugnadlege, det fullkomne.

1.Tim.2,1 Så legg eg dykk framfor alt på hjarta at de ber fram bøner og forbøner, påkalling og takk for alle menneske.  2 Bed for kongar og alle som er i høg stilling, så vi kan leva eit stilt og roleg liv i gudsfrykt og vinna vørdnad.  3 Dette er godt og hugnadleg for Gud, vår frelsar, 4 han som vil at alle menneske skal verta frelste og læra sanninga å kjenna.  

Guds tankar med oss er å gi oss framtid og von.

Jeremia.29,10 Så seier Herren: Når sytti år er lidne for Babylonia, skal eg sjå til dykk. Då vil eg gjera det eg har lova, og føra dykk heim att til denne staden.  11 For eg veit kva tankar eg har med dykk, seier Herren, fredstankar og ikkje ulukketankar. Eg vil gje dykk framtid og von.

Kom i Jesu famn (Matt.18,1-5) og kom i Faderens famn.

Luk.15,20 Så tok han i veg og gjekk heim til far sin. Medan han endå var langt borte, fekk faren sjå han, og han ynkast inderleg. Han sprang imot han, kasta seg om halsen på han og kyste han. 21 Då sa sonen: «Far, eg har synda mot Himmelen og mot deg. Eg er ikkje verd å kallast son din lenger.» 22 Men faren sa til tenarane: «Skunda dykk! Finn fram dei beste kleda og ha på han, og lat han få ring på fingeren og skor på føtene. 23 Hent så gjøkalven og slakt han, og lat oss halda måltid og vera glade. 24 For denne sonen min var død og har vorte levande, han var bortkomen og er attfunnen.» Og så tok gleda til.

2.Kong.7,3 Fire menn som leid av hudsjukdom, heldt til utmed byporten. Dei sa seg imellom: «Kvifor skal vi sitja her til vi døyr?  4 Seier vi at vi vil gå inn i byen, må vi døy; for det er hungersnaud der. Og vert vi sitjande her, må vi òg døy. Kom, lat oss gå over til leiren åt aramearane! Lèt dei oss leva, bergar vi livet; og drep dei oss, får vi døy.» 5 I skumringa tok dei av stad og gjekk til aramearleiren. Men då dei kom til utkanten av leiren, fanst det ikkje eit menneske der. 6 For Herren hadde laga det så at aramearane høyrde larmen av vogner og hestar, larmen av ein stor hær. Då sa dei seg imellom: «Du skal sjå at Israels-kongen har leigt hetittkongane og egyptarkongane til å strida mot oss!»  7 Så tok dei ut og rømde i skumringa. Dei lét etter seg telta, hestane og esla sine, heile leiren som han stod, og rømde på harde livet.

8 Då mennene med hudsjukdom kom til utkanten av leiren, gjekk dei inn i eit telt, der dei åt og drakk. Dei tok med seg sølv, gull og klede og gjekk bort og gøymde det. Så kom dei attende og gjekk inn i eit anna telt. Der òg tok dei det som var, og gjekk bort og gøymde det. 9 Men så sa dei seg imellom: «Det er ikkje rett det vi no gjer. Dette er dagen då vi kan bera gledebod. Teier vi og dryer til det ljosnar i morgon, fører vi skuld over oss. Kom, lat oss gå og seia frå i kongsgarden!»

Gå ut i alle «verdener» med evangeliet, gå ut i din verden med evangeliet.

Tungetale, tyding

«Nok en gang så taler jeg til deg her, i kveld, sier Herren, og du har merket min tiltale fra den første dag, på dette stevnet. Jeg er her midt i blant dere, for å vekke deres rene hug, for den tid som du lever i, sier Herren, den tid som krever mer enn halvhjertethet.  Det trengst overgivelse for mitt åsyn. Og jeg er ikke noen vond herre å tjene, jeg vil velsigne deg. Men du må opne deg, sier Herren. Du må åpne ditt liv, så jeg kan få komme til, for så ofte har du gått der din egen vei og det har endt med tragedie og med vanskeligheter, men i kveld sier jeg, kom inn i min nærhet på ny, mitt barn.  Så skal du få oppleve at jeg er her for å fylle deg med min Ånd. Jeg er her for å istandsette deg. Og jeg vet du er ringe, jeg vet du er svak, men jeg gir den trette kraft og den som ingen krefter har, gir jeg stor styrke. Derfor vil jeg du skal komme til meg, du kommer ikke til en Gud som vil dømme deg, men du kommer til inn i min nærhet, sier Herren, som er min favn. For jeg er en miskunnelig og god Far. Jeg er alle gode gavers giver. Jeg vill fyll deg i kveld. Jeg vet at du ber for dine barn og dine kjære, men jeg vil gi deg utrustning, så du kan begynne å gå i denne tiden og bety en forskjell for barna dine, for den by og den bygd du bor. Jeg vil bringe deg inn i gjerninger du ikke kunne drømme om, sier Herren. Når du er villig skal du få se, jeg vil mette deg med fete og margfulle retter. Og jeg skal bruke deg, ja, dine hender skal jeg bruke til tegn, under og mirakler. For jeg trenger redskap og nettopp du har jeg kalt til å bety en forskjell, i din verden. Så kom inn i min nærhet, så skal jeg berøre deg med min kraft, sier Herren.

Tiden heretter er kort og du merker det i ditt indre menneske, sier Herren, du hører min Ånd tale og den som har et øre, han høre hva min Ånden sier til min forsamling. Det er tid for å våkne opp ifra søvnen, det er tid for å komme et skritt nærmere meg. Det er tid for å tre meg nær, som Abraham gjorde, sier Herren. Og du skal få oppleve det at då jeg lot dommen ramme Lot, då kom jeg Abraham i hug og så førte jeg hans familie ut, sier Herren. Og jeg er den som skuer ned fra det høye og hellige og jeg ser deg og jeg hører din bønn, og jeg skal svare på din bøn. Tro ikke du er for ringe. Tro ikke du er for liten. Men kom til meg, så skal du få kjenne at i det høye og hellige bor jeg. Men jeg bor også i dei som er sønderknust i ånden, for å gjenopplive, gjenopptenne og for å bruke dei i denne tiden. Til å herliggjøre mitt navn. Jeg er midt iblant dere, med min utrakte hånd, i denne kveldsstund. Og hvis du vil se hen til mitt åsyn, sier Herre, så vil du se mine utrakte hender, de er utrakt her, mot deg, for å berøre deg, for å velsigne deg og bruke deg i denne tiden, sier Herren.

Kom, innbydelsen er din, min favn er open for deg, min salvelse er her for å berøre deg, jeg vil salv ditt hode med olje, så ditt beger skal flyte over, sier Herren.»