Velsigning frå himmelen ved trua på Jesus.

Eg var ikkje på dette møtet, men eg tek likevel imot det som ein bodskap til meg sjølv:

Tale ved Håkon Martinsen.

JOH 5,19   Då tok Jesus til ords og sa til dei: “Sanneleg, sanneleg, det seier eg dykk: Sonen kan ingen ting gjera av seg sjølv, men berre det han ser Faderen gjer. Det Faderen gjer, det gjer Sonen like eins.

JOH 5,30 Eg kan ikkje gjera noko av meg sjølv. Eg dømer etter det eg høyrer, og domen min er rettferdig. For det er ikkje min eigen vilje eg vil fremja, men hans vilje som sende meg.

JOH 14,30 Heretter kjem eg ikkje til å tala mykje med dykk; for hovdingen over denne verda kjem. Han har ikkje noko krav på meg;

Jesus har kjøpt oss fri frå Satans makt med sitt eige blod, så Satan har ikkje noko krav  på oss heller.

JOH 16,26 – JOH 16,27 Den dagen skal de be i mitt namn. Eg seier ikkje at eg skal be Faderen for dykk; 27 for Faderen sjølv elskar dykk, av di de har elska meg og trutt at eg har gått ut frå Gud.

EFE 2,10 For vi er hans verk, skapte i Kristus Jesus til gode gjerningar som Gud føreåt har lagt ferdige, så vi skulle ferdast i dei.

Tyding av tungetale ved Håkon.

Du skal ikkje undre deg når du ser deg omkring, om alt det som skjer i denne verda, for her er det eg, Herren, som har talt at det må skje. Men midt opp i denne tid, så vil eg reise opp mi kyrkje, som står på mitt Ord, søker meg gjennom mitt Ord. Ja, eg ynskjer du (inntil?) skal få sjå meir av min herlegdom, så skal du oppleve beskjed ifrå meg, Herren, og eg skal seie her tett ved meg, på klippen, her er ein stad, still deg der, stå der. Så vil eg, Herren, eg vil velsigne deg, og du skal få kjenne, at eg Herren som har skapt deg, eg er Herren som har forma deg, for at eg skal bruke deg no, i denne avslutningstid.

For eg kallar deg ved namn og de er mine. Du skal ikkje lenger sjå deg engsteleg om, for det er eg, Herren, som har teke hand om deg. Og inntil i dag, så har eg bevara deg  med mi allmakts hand. Og du skal stole på og vite, at eg, Herren, slepp deg ikkje, eg forlet deg ikkje, ja, eg søv ikkje, eg slumrar ikkje, eg har mine auge festa på deg. Så høgt elska eg deg, at eg var villig til å lide døden, korsets død for deg. Og eg har heller ikkje etterlete deg åleine, men eg har sendt min Ande, for han skal verke i deg og gjennom deg, det eg byrja, det eg byrja, det eg byrja å lære mine disiplar og apostlar, slik er eg også i dag, eg er den som skal fullføre dette verket. For eg er alfa og omega og eg er Herren og eg er den som kjem ganske snart.

Aktuelle bibelvers.

JES 41,8 – JES 41,20 {HERREN ER MED ISRAEL}  Men du Israel, min tenar,  Jakob, som eg har valt ut,  du ætt av Abraham, min ven! 9   Eg henta deg frå heimsens endar  og kalla deg frå den ytste utkant.  Eg sa til deg: “Du er min tenar,  eg har valt deg ut og ikkje støytt deg bort.” 10   Ver ikkje redd, for eg er med deg!  Sjå deg ikkje rådvill ikring,  for eg er din Gud!  Eg styrkjer deg og hjelper deg  og held deg oppe med mi frelsarhand.  11   Sjå, dei vert til spott og skam,  alle som harmast på deg.  Dei vert til inkjes, går til grunne,  dei som set seg opp mot deg. 12   Om du leitar, finn du dei ikkje,  dei som står deg imot.  Dei går heilt til grunne,  dei som strider mot deg. 13   For eg er Herren din Gud,  som har gripe di høgre hand  og seier til deg: “Ver ikkje redd!  Eg hjelper deg.”  14   Ver uredd, Jakob, du arme kryp,  og de, Israels menn!  Eg hjelper deg, lyder ordet frå Herren,  Israels Heilage er din utløysar. 15   Sjå, eg gjer deg til ein treskjeslede,  kvass og ny, med mange taggar!  Du skal treskja fjell og krasa dei,  og haugar skal du gjera lik agner. 16   Du skal kasta dei i veret, så vinden tek dei,  og stormen spreier dei vidt ikring.  Men sjølv skal du jubla i Herren  og rosa deg av Israels Heilage.  17 {HERREN GJER UNDER I ØYDEMARKA}  Dei arme og fattige leitar fåfengt etter vatn,  medan tunga brenn av torste.  Eg, Herren, vil høyra deira bøn,  Israels Gud går ikkje frå dei. 18   Eg lèt elvar strøyma fram på snaue høgder  og kjelder midt i dalar.  Eg gjer øydemarka til sevgrodd tjørn  og turre landet til ein kjeldevang. 19   Eg lèt sedrar veksa i øydemarka,  akasie, myrt og oliventre.  Eg plantar sypress på den aude hei  saman med gran og buksbom, 20   så alle kan sjå og vita  at Herrens hand har gjort det,  leggja seg på hjarta og skjøna  at Israels Heilage har skapt det.

MTT 24,4 – MTT 24,14   Jesus tok til ords og sa:  Ta dykk i vare, så ingen fører dykk vilt! 5 For mange skal koma i mitt namn og seia: “Eg er Messias.” Og dei skal føra mange på villspor. 6 De skal høyra om krig, og det skal gå rykte om krig. Sjå til at de ikkje lèt dykk skræma! For dette lyt henda; men enno er ikkje enden komen. 7 Folk skal reisa seg mot folk og rike mot rike, og det skal vera hungersnaud og jordskjelv mange stader. 8 Men alt dette er berre dei fyrste føderiene. 9   Då skal dei forråda dykk, driva dykk ut i trengsle og slå dykk i hel. Ja, alle folk skal hata dykk for mitt namn skuld. 10 Mange skal då falla frå, og dei skal svika kvarandre og hata kvarandre. 11 Mange falske profetar skal stiga fram og føra mange vilt. 12 Og av di lovløysa har vorte så stor, skal kjærleiken kolna hjå dei fleste. 13 Men den som held ut til enden, han skal verta frelst. 14 Og evangeliet om riket skal forkynnast i heile verda til vitnemål for alle folkeslag, og då skal enden koma.

KOL 2,12 For i dåpen vart de gravlagde med han; der vart de òg oppreiste med han, ved trua på Guds kraft, som reiste Kristus opp frå dei døde.

KOL 3,1 {DET GAMLE OG DET NYE MENNESKET}  Er de då oppreiste med Kristus, så søk det som er der oppe, der Kristus sit ved Guds høgre hand.

APG 15,16   Sidan vil eg koma att  og reisa Davids falne hytte.  Det som er nedrive, byggjer eg opp;  eg reiser det på nytt,

1KO 6,14 Gud reiste Herren opp frå dei døde, og ved si kraft skal han òg reisa oss opp. 

2KO 4,14 For vi veit at han som reiste opp Herren Jesus, han skal òg reisa oss opp med Jesus og føra oss fram for seg saman med dykk.

1KO 3,10 – 1KO 3,13   Etter den nåde Gud har gjeve meg, har eg lagt grunnvoll som ein klok byggmeister; og andre byggjer oppå. Men kvar må sjå til korleis han byggjer. 11 Ingen kan leggja ein annan grunnvoll enn den som alt er lagd, Jesus Kristus. 12 Men om nokon byggjer på denne grunnvollen med gull, sølv, dyre steinar, tre, høy eller halm, 13 så skal det ein gong syna seg kva slag arbeid kvar har gjort. Domens dag skal gjera det klårt, for han vert openberra med eld, og elden skal prøva korleis kvar manns verk er.

EFE 2,11 – EFE 2,22 {KRISTUS SAMEINAR HEIDNINGAR OG JØDAR}  De var ein gong heidningar og vart kalla uomskorne av dei som kallast dei omskorne, dei som er omskorne på kroppen av menneskehand. 12 Kom i hug at de den gongen var utan Kristus, utestengde frå borgarrett i Israel, utan del i paktene og lovnaden og difor utan von og utan Gud i verda. 13 Men no, i Kristus Jesus, er de som før var langt borte, komne nær ved Kristi blod. 14 For han er vår fred, han som gjorde dei to til eitt og reiv ned det gjerdet som skilde, fiendskapen. [det gjerdet som skilde: I templet i Jerusalem var det ein mur mellom føregarden åt heidningane og det indre tempelområdet.] 15 Då han gav sin lekam, avlyste han lova med hennar bod og føresegner. Såleis skulle han gjera fred og skapa dei to til eitt nytt menneske. 16 I ein lekam skulle han forsona dei begge med Gud då han døydde på krossen og der gjorde ende på fiendskapen. 17 Og han kom og forkynte den gode bodskapen om fred for dykk som var langt borte, og fred for dei som var nær. 18 Ved han har vi begge tilgjenge til Faderen i ein Ande. 19 Så er de ikkje lenger framande og utlendingar, men de er borgarar saman med dei heilage og høyrer Guds husfolk til. 20 De er oppbygde på apostel- og profetgrunnvollen, men hjørnesteinen er Kristus Jesus sjølv. 21 Han held heile bygningen saman, så han i Herren veks til eit heilagt tempel, 22 og ved han vert de òg bygde opp til ein bustad for Gud i Anden.

5MO 32,4   Han er Berget,  fullkome er hans verk,  rettferdige er alle hans vegar.  Ein trufast Gud, utan svik,  rettferdig og rettvis er han. [Berget: Gud. Sml. v. 18 og 30.]

5MO 32,13   Han lét han fara over høgdene i landet  og eta av grøda på marka.  Han lét han suga honning or berget  og olje or harde fjellet.

5MO 32,18   Berget, ditt opphav, ansa du ikkje,  du gløymde Gud som fødde deg.

SLM 27,5   Han gøymer meg i si hytte  på den vonde dagen.  Han løyner meg i sitt skjermande telt  og tek meg opp på berget. [telt: -> 15, 1.]

SLM 105,41   Han opna berget, og vatnet strøymde fram,  det rann som ei elv i det turre landet.

SKR 8,3   Så seier Herren:  Eg vender attende til Sion,  midt i Jerusalem vil eg bu.  Jerusalem skal kallast Truskapsbyen,  og berget åt Herren, Allhærs Gud,  skal kallast Det heilage fjellet.

MTT 16,18 Og det seier eg deg: Du er Peter, og på dette berget vil eg byggja mi kyrkje, og dødsrikeportane skal ikkje få makt over henne.  [Peter: Det greske ordet Petros er ei omsetjing av det arameiske Kefa, som tyder stein, berg.]

1KO 10,4 og drakk den same åndelege drikken. For dei drakk av det åndelege berget som fylgde dei; og berget var Kristus.

SLM 40,3   Han drog meg opp or den tynande grav,  opp or den djupe gjørma.  Han sette mine føter på fjell  og lét meg gå med faste steg.

2KO 4,3 – 2KO 4,4 Er då vårt evangelium dult, så er det dult for dei som går fortapt. 4 For denne verdsens gud har blinda hugen åt dei vantruande, så dei ikkje ser ljoset som strålar fram frå evangeliet om Kristi herlegdom, han som er Guds bilete. [denne verdsens gud: djevelen.]

JOH 1,14   Og Ordet vart menneske og tok bustad mellom oss, og vi såg hans herlegdom, ein herlegdom som den einborne Sonen har frå Far sin, full av nåde og sanning.

JOH 11,40 Jesus seier til henne: “Sa eg deg ikkje at dersom du trur, skal du få sjå Guds herlegdom?”

JOH 17,5 Og no bed eg at du, Far, må gje meg den herlegdom eg hadde hjå deg før verda vart til.

JOH 17,24 Far, eg vil at dei du har gjeve meg, skal vera hjå meg der eg er, så dei får skoda min herlegdom, som du har gjeve meg av di du elska meg før verda vart grunnlagd.

RMR 2,7 – RMR 2,10 Dei som trufast gjer det gode og søkjer herlegdom, ære og uforgjengelegdom, skal få evig liv. 8 Men dei som berre tenkjer på seg sjølve, som lèt seg leia av uretten og ikkje er lydige mot sanninga, har vreide og harme i vente. 9 Trengsle og angst skal koma over kvart menneske som gjer det vonde, jøde fyrst og så grekar. 10 Men herlegdom, ære og fred skal den få som gjer det gode, jøde fyrst og så grekar.

RMR 5,1 – RMR 5,5 {FRED MED GUD OG FRELSE FRÅ DOMEN}  Sidan vi no har vorte rettferdige ved tru, har vi fred med Gud ved vår Herre Jesus Kristus. 2 Gjennom han har vi òg ved trua fått tilgjenge til den nåden vi står i, og vi prisar oss lukkelege fordi vi eig von om Guds herlegdom. 3 Ja, ikkje berre det, vi prisar oss òg lukkelege over trengslene våre. For vi veit at trengsla gjer oss uthaldande, 4 og den som held ut, får eit prøvt sinn, og den som er prøvd, får von. 5 Og vona gjer ikkje til skammar, for Guds kjærleik er utrend i hjarto våre ved Den Heilage Ande som han har gjeve oss.

EFE 1,12 – EFE 1,14   Så skulle vi vera til lov og ære for hans herlegdom,  vi som alt no har sett vår von til Kristus.  13   I han kom de òg til tru  då de høyrde sanningsordet,  evangeliet om frelsa dykkar.  I han er de merkte med eit segl,  Den Heilage Ande som var lova, 14   han som er pantet på arven vår  til dess utløysinga kjem for Guds folk,  til lov og ære for hans herlegdom.

EFE 3,16 Eg bed om at han som er så rik på herlegdom, må styrkja dykkar indre menneske med si kraft og sin Ande,

EFE 5,27 På den måten ville han stella henne fram for seg i herlegdom utan flekk eller rukke eller noko slikt; heilag og lytelaus skulle ho vera.

FIL 4,19 Så skal min Gud, rik som han er på herlegdom i Kristus Jesus, gje dykk alt de treng.

KOL 1,11 De skal styrkjast og få kraft, av den kraft som han i sin herlegdom eig, så de alltid er uthaldande og tolmodige.

KOL 1,27 Gud ville kunngjera for dei kor rik og herleg denne løyndomen er for folkeslaga: Kristus mellom dykk, von om herlegdom!

KOL 3,4 Men når Kristus, vårt liv, openberrar seg, skal de òg openberrast i herlegdom saman med han.

1TE 2,12 Vi sette mot i dykk og bad dykk inderleg at de skulle ferdast så som verdig er for Gud, han som kallar dykk til sitt rike og sin herlegdom.

EFE 1,3 {GUD VERE LOVA FOR NÅDEN I KRISTUS!}  Lova vere Gud, vår Herre Jesu Kristi Far,  han som i Kristus har velsigna oss  med all Andens velsigning i himmelen.

EFE 1,7 – EFE 1,10   I han har vi utløysinga  som vart vunnen ved hans blod,  forlating for syndene.  Så rik er hans nåde, 8   som han i rikt mål har late oss få.  Han gav oss all visdom og alt skjøn, 9   då han kunngjorde oss løyndomen om sin vilje,  den frie avgjerd han hadde teke 10   om å fullføra sin frelsesplan når tida var inne:  å sameina alt i Kristus, både det i himmelen og det på jorda.

EFE 1,17 – EFE 1,23 Eg bed om at vår Herre Jesu Kristi Gud, herlegdomens Far, må la dykk få den Ande som gjev visdom og openberring, så de lærer Gud å kjenna. 18 Han gjeve dykkar hjarta opplyste augo, så de kan skjøna kva det er for ei von han har kalla dykk til, kor rik og herleg arven er for dei heilage, 19 og kor veldig hans kraft er mellom oss som trur. Med denne veldige makt og styrke 20 reiste han Kristus opp frå dei døde og sette han ved si høgre hand i himmelen, 21 over alle makter og herredøme, over alt velde og alle hovdingar og over kvart namn som nemnast kan, ikkje berre i denne verda, men òg i den komande. 22 Alt la han under hans føter, og han, hovudet over alle ting, har han gjeve til kyrkja, 23 som er Kristi lekam, fylt av han som fyller alt i alle.

EFE 2,4 – EFE 2,10   Men Gud er rik på miskunn. Av di han elska oss med så stor kjærleik, 5 gjorde han oss levande med Kristus, vi som var døde på grunn av våre synder. Av nåde er de frelste. 6 I Kristus Jesus har han reist oss opp frå døden saman med han og sett oss i himmelen med han, 7 så han i dei komande tider kunne visa sin overstrøymande rikdom på nåde og sin godleik mot oss i Kristus Jesus. 8 For av nåde er de frelste, ved tru. Det er ikkje dykkar eige verk, det er Guds gåve. 9 Og det kviler ikkje på gjerningar, så ingen skal rosa seg. 10 For vi er hans verk, skapte i Kristus Jesus til gode gjerningar som Gud føreåt har lagt ferdige, så vi skulle ferdast i dei.

SLM 20,2   Gjev Herren må bønhøyra deg på trengselsdagen,  Jakobs Gud verna deg!

SLM 25,21   Lat ærlegdom og rettvise verna meg, Herre;  for eg set mi von til deg!

SLM 40,12   Herre, du vil ikkje  ta di miskunn frå meg.  Di miskunn og di sanning  skal alltid verna meg.

SLM 61,8   Lat han trona evig for Guds åsyn,  lat miskunn og truskap verna han!

SLM 69,30   Men eg er arm og full av liding;  Gud, lat di frelse verna meg!

SLM 80,16   verna om det som du har planta  med di høgre hand,  – sonen som du har gjeve styrke!

SLM 91,11   For han skal gje sine englar påbod  at dei skal verna deg på alle dine vegar.

SLM 121,7   Herren skal vara deg frå alt vondt  og verna om ditt liv.

SLM 121,4   Nei, han blundar ikkje og søv ikkje,  Israels vaktar.

JOH 14,16 – JOH 14,31 Då vil eg be Faderen, og han skal gje dykk ein annan talsmann som skal vera hjå dykk for alltid:  [talsmann: Det greske ordet kan òg tyda: hjelpar, trøystar, advokat.] 17 Sanningsanden. Verda kan ikkje ta imot han, for ho ser han ikkje og kjenner han ikkje. Men de kjenner han; for han bur hjå dykk og skal vera i dykk. 18 Eg vil ikkje la dykk vera att som foreldrelause born; eg kjem til dykk. 19 Om ei lita stund ser ikkje verda meg lenger. Men de ser meg, for eg lever, og de skal leva. 20 Den dagen skal de skjøna at eg er i Far min, og at de er i meg og eg i dykk. 21   Den som har boda mine og held dei, han er det som elskar meg. Og den som elskar meg, han skal Far min elska. Eg òg skal elska han og openberra meg for han.” 22 Judas, ikkje Iskariot, seier til han: “Herre, korleis har det seg at du vil openberra deg for oss og ikkje for verda?” 23 Jesus svara:  “Den som elskar meg, held fast på ordet mitt. Og Far min skal elska han, og vi skal koma til han og ta bustad hjå han. 24 Den som ikkje elskar meg, held ikkje fast på orda mine. Og det ordet de høyrer, er ikkje mitt, men Faderens, han som har sendt meg. 25 Dette har eg tala til dykk medan eg enno er hjå dykk. 26 Men talsmannen, Den Heilage Ande, som Faderen skal senda i mitt namn, han skal læra dykk alt og minna dykk om alt det eg har sagt dykk.   27 {KRISTI FRED}  Fred etterlèt eg dykk, min fred gjev eg dykk. Eg gjev dykk ikkje fred på same måten som verda gjer det. Lat ikkje hjarta dykkar uroast, og ver ikkje motlause! 28 De høyrde at eg sa: Eg går bort, og eg kjem til dykk att. Elska de meg, så gledde de dykk over at eg går til Faderen; for Faderen er større enn eg. 29 No har eg sagt dykk det før det hender, så de skal tru når det hender. 30 Heretter kjem eg ikkje til å tala mykje med dykk; for hovdingen over denne verda kjem. Han har ikkje noko krav på meg; 31 men verda skal skjøna at eg elskar Faderen, og at eg gjer som han har sagt meg. Reis dykk, og lat oss gå herifrå!

FIL 1,6 Og eg er viss på at han som tok til med ei god gjerning i dykk, skal fullføra henne – heilt til Jesu Kristi dag.

Kommentar.

Forspel.

Sidan eg var ein liten gutunge vart opplærd til å påkalle Jesus som min frelsar og Herre og eg har bedt han gje meg ei frelst kvinne til kone sidan eg var ung og han har svart meg positivt på det heile tida, det er inkludert i det fullførde frelsesverket. Saka gjeld spesielt mitt forhold til henne Virtuella og henne ”Reella” (Miss Oslo 1990). Jesus ville gjere meg til ein kanal for si velsigning og det trur eg er til begge desse kvinnene. Han har svart meg gjennom tyding av tungetale og i det siste verkar det so9m han har talt mykje til henne Virtuella og kalla henne, så har eg tenkt tilsvarande mykje for henne, bedt for henne og skrive om henne. I andre bodskapen 18.6.2017, sa Jesus til oss:

”Frelsa i meg, den er gratis, seier Herren. Du kan ikkje gjere noko, verken frå eller til, men av nåde, så vert du frelst. Og det er ei gave ifrå meg, det er noko du får fritt og for inkje, seier Herren. Derfor ta imot denne gava, frelsa, den er gratis, seier Herren. Men ta imot, audmjuk deg, seier Herren, og eg skal reise deg opp i Jesu namn. Amen.”

Så eg gjekk til forbønn, knelte ved fyrste rad, som eit vitnemål for Gud og menneske at for meg var det greitt. Eg forstod at det hadde å gjere med at han frelser henne Virtuella også og frelsa er gratis for henne også. Eg forstod at det hadde å gjere med at han ville gi meg ei frelst kvinne til kone og den frelsa er gratis for både meg og henne. Sidan Jesus gir meg ei frelst kvinne til kone, får eg meg ei kone heilt gratis.

Jesus har i lang tid kalla henne Virtuella inn i sin kyrkjelyd, men ho har tydelegvis ikkje følgt hans kall. Det er som eit frieri og så spørst det framleis om ho vil seie ja til hans frieri. Slik forstår eg andre bodskapen som kom 10.9.2017:

” Ja, seier Herren, eg vil at du mitt barn, du skal søke inn til meg, inn i heilagdomen, så skal eg Herren, bruke deg til stor og rik velsigning. Men sjå, seier Herren, du held deg litt på avstand og du er ikkje innvia til meg og du søker ikkje meg slik som du gjorde i fordums dagar, då du var brennande i ånda og du vitna om meg på ein kvar stad og du brann for meg, seier Herren. Eg vil at du skal komme tilbake igjen til dette, seier Herren. For eg ynskjer å bruke deg og eg vil bruke deg til stor og rik velsigning, seier Herren. Sjå, eg har talt til deg mange gangar før, men du har vore gjenstridig, men sjå, seier Herren, eg elskar deg med ein evig kjærleik og eg vil at du skal gå sigrande ut av denne verda. Eg vil at du skal oppleve herlege ting med meg, seier Herren. For sjå, eg er rik nok, seier Herren, for alle som påkallar meg. Derfor påkall mitt namn og eg skal møte deg på nytt igjen, seier Herren. 

Eg har teke bustad i ditt hjerte og eg snur meg aldri ifrå deg. Det er du som må ta det val om du vil bli hos meg. For eg blir hos deg til evig tid, men det er du som må velje om du vil fortsette å leve med meg. For eg som er Herren din Gud, er med deg alle dagar. For om du vel å ta meg bort ifrå ditt liv, så er det ditt eige ansvar, fordi eg kan ikkje gjere noko før du har sagt: Her er eg Herre, kom og ta meg igjen, for eg, eg vil ta bustad i ditt hjerte, men eg kan ikkje gjere det, før du gjer det mogleg sjølv”.

Dersom ho ikkje seier ja til Jesus kall og lyder han og følgjer hans kall, men tek han bort frå sitt liv, då er det hennar eige ansvar og han kan ikkje gjere sitt verk med henne. Då har det heller inga hendsikt at eg skal be noko meir for henne, det kan i staden føre til at mi merksemd vert ført bort frå Herren og mitt hjerte vert vendt bort frå han og det vil eg no ikkje.

Flytting.

Då hadde eg sagt opp husværet  og skulle til å flytte heim sakene mine. Eg har vore i Oslo sidan hausten 2008, utan at eg enno har fått meg ei kone i den forstand at ho kjem til meg og er saman med meg som kona mi og utan at vi har fått den kyrkjelydsveksten som eg og fleire med meg venta oss.

Det betyr ikkje dermed at eg ventar meg at Gud vil gje meg henne Virtuella til kone, ho har då for lengst avslått mitt frieri, det er det eg har å forhalde meg til og det får vere hennar ansvar. Gud elskar oss og har omsorg for oss som sine born, men ho har vore gjenstridig og sta og stått imot både kyrkjelydsvekst og at eg i det heile tatt skulle få meg ei frelst kvinne til kone, som svar på mi bønn til Gud. Då blir det hennar ansvar og det er berre rett og rimeleg at ho vert kravt til rekneskap for det. Men eg kan til gjengjeld seie meg fri frå ein del ansvar, så eg rekna med at eg gjorde rett i å flytte heim, inntil vidare.

Først køyrde eg heim eitt flyttelass, så eg var ikkje på møtet 17.9.2017, men eg fann det på facebook seinare. Eg var på møtet 1.10, for eg skulle køyre heim siste flyttelasset, men det drygde heilt til onsdag 4.10 før eg kom meg av garde.

Eg har fått sjøsett seglbåten og planen er å sette den i så god stand at eg kan bruke den til hytte på havet og til hybel i indre Oslo-fjord, for å studere litt meir og framleis for å vere Guds medarbeidar, ja, for han er mektig nok til å skape framgang både for si sak, Jesu kyrkje og for mi sak.

Lovsongen og pakta. Fridom i barnekåret, som lyding born.

Eg vart kjend med henne Virtuella når vi gjekk på gymnaset. Ho spelte gitar og song lovsongar til Jesus og eg gleda meg over det. Eg merka eg byrja å verte glad i henne, så eg bad til Gud over det og vedkjende at hans kjærleik var mellom oss og den var rett, same enten ho ville seie ja eller nei til mitt frieri. Så eg opna meg endå meir for den kjærleiken og fekk ei ny fylde av den Heilage Ande.

RMR 5,1 – RMR 5,5 {FRED MED GUD OG FRELSE FRÅ DOMEN}  Sidan vi no har vorte rettferdige ved tru, har vi fred med Gud ved vår Herre Jesus Kristus. 2 Gjennom han har vi òg ved trua fått tilgjenge til den nåden vi står i, og vi prisar oss lukkelege fordi vi eig von om Guds herlegdom. 3 Ja, ikkje berre det, vi prisar oss òg lukkelege over trengslene våre. For vi veit at trengsla gjer oss uthaldande, 4 og den som held ut, får eit prøvt sinn, og den som er prøvd, får von. 5 Og vona gjer ikkje til skammar, for Guds kjærleik er utrend i hjarto våre ved Den Heilage Ande som han har gjeve oss.

Ho var fødd av Anden og det som er født av Anden. Eg opplevde det som at ho var i Faderens hand og han la henne i mitt hjerte og det gjorde meg så glad, eg vart så glad i henne.  Gud openberra henne for meg ved sin Ande, som sitt barn, som han elska og hadde omsorg for os som ei ung kvinne som levde i eit kjærleiksforhold til Kristus, som hans brud. Ho vart ferdi på gymnaset eit år før meg og siste året inngjekk eit godt samvits pakt med Gud med grunnlag i Jesu oppstode frå dei døde. Og med det meinte eg at når vi opplever kjærleiken mellom oss, skal vi ikkje gøyme oss med dårleg samvit, slik som Adam og Eva etter syndefallet, men halde fram med å leve i samfunn med Gud, slik som dei gjorde før syndefallet.

1PE 3,18 – 1PE 3,22 {DÅPEN OG DET NYE LIVET}  For Kristus døydde for synder, éin gong for alle. Han som var rettferdig, leid for urettferdige, så han kunne føra dykk fram til Gud. Han døydde lekamleg, men vart levandegjord ved Anden, 19 og slik gjekk han bort og forkynte for åndene som var i fangenskap. 20 Det var dei som hadde vore ulydige i Noahs dagar, den gongen Gud i sitt langmod venta medan arka vart bygd. I henne vart nokre få menneske, åtte i talet, frelste gjennom vatn, 21 det som no frelser dykk i sitt motbilete, dåpen. Dåpen er ikkje ei reinsing frå ytre ureinskap, men eit godt samvits vedkjenning til Gud, med grunnlag i Jesu Kristi oppstode – [vedkjenning til Gud: Nokre omsetjingar har: lovnad eller bøn til Gud.] 22 han som fór opp til himmelen og no sit ved Guds høgre hand, etter at englar og makter og krefter er han underlagde.

1PE 4,1 – 1PE 4,2   Når Kristus no har lide i sitt jordeliv, skal de væpna dykk med denne tanken: Den som har lide her i livet, er ferdig med synda. 2 Difor skal han ikkje lenger leva etter menneskelege lyster, men etter Guds vilje den stund han har att på jorda.

Hausten 1985 kom der ein bodskap gjennom tyding av tungetale, i dFEF M40 i Oslo, som stadfesta dette: ” Den lovsongen som eg la ned i deg, den er din og den skal vere din i all æve, i djupet av deg, der er den. Og den pakta du inngjekk med meg, den står ved lag og den skal stå fast i all æve.”

Ho fall ifrå og fall ut av det. Men Jesus kalla meg tilbake til Oslo med ein frigjerande bodskap og ein bodskap om gjenoppretting. Og eg trur Jesus har frelst henne igjen og det er mitt standpunkt at på evangeliets grunnvoll skal ho få komme inn att i dette kjærleiksforholdet til Kristus, som hans brud, som vender seg til han med sitt behov for kjærleik og tek imot hans kjærleik og med sitt behov for å vise kjærleik ved at ho vender seg til han og svarar på hans kjærleik med kjærleik. Og komme inn att i dette kjærleiksforholdet til Faderen, der ho tek imot hans kjærleik og omsorg. Det er mitt standpunkt at ho skal få komme fram for nådens trone, både med sine behov, si bønn og si takk og lovprising, at der skal hennar røyst også høyrast.

HEB 4,14 – HEB 4,16 {PRØVD I ALT}  Sidan vi no har ein stor øvsteprest som har gått gjennom himlane, Jesus, Guds Son, så lat oss halda fast på vedkjenninga! 15 For vi har ikkje ein øvsteprest som ikkje kan ha medynk med oss i vår vesaldom, men ein som er prøvd i alt på same måten som vi, men utan synd. 16 Lat oss difor med frimod gå fram for nådens kongsstol, så vi kan få miskunn og finna nåde til hjelp i rette tid.

HEB 5,1 – HEB 5,10   Ein øvsteprest vert alltid teken blant menneske og innsett til å gjera teneste for menneske framfor Gud. Han skal bera fram gåver og offer for synder. 2 Han kan vera mild mot dei som feilar og fer vilt, av di han sjølv ligg under vesaldom 3 og difor må bera fram syndoffer for seg sjølv og ikkje berre for folket. 4 Ingen tek seg sjølv den æra, men han vert kalla av Gud liksom Aron. 5   Så har heller ikkje Kristus teke seg den æra å vera øvsteprest. Han fekk henne av Gud som sa til han:  Du er son min,  eg har født deg i dag. 6 Og som han seier ein annan stad:  Du skal vera prest til evig tid  på Melkisedeks vis. 7   Då Jesus levde på jorda, bar han med høge rop og tårer fram bøner og naudrop til Gud som kunne berga han frå døden, og han vart bønhøyrd fordi han hadde age for Gud. 8 Endå han var Son, lærte han lydnad av det han leid. 9 Då han hadde nått fullendinga, vart han opphav til evig frelse for alle som lyder han; 10 Gud hadde då kalla han øvsteprest på Melkisedeks vis.

Lova kom ved Moses, nåden og sanninga kom ved Kristus. Han er sanninga som set oss fri frå trælekåret og gir oss barnekår hos Faderen. Han oppseder oss som sine born, så då vi må lære oss å lyde han. Og som Jesu brud, må vi ta imot hans kjærleik og svare på den med kjærleik, så vi elskar han og lyde han, som hans brud.

JOH 1,15 – JOH 1,18 Johannes vitnar om han og ropar ut: “Det var om han eg sa: Han som kjem etter meg, er komen framom meg, for han var til før meg.” 16   Av hans fullnad har vi alle fått, og det nåde over nåde. 17 For lova vart gjeven ved Moses; nåden og sanninga kom ved Jesus Kristus. 18 Ingen har nokon gong sett Gud; men den einborne, som er Gud, og som er i Faderens fang, han har synt oss kven han er.

Barnekår hos Gud eller korrupsjon i kyrkje og kristne organisasjonar.

Jesus sa at vi skulle søke fyrst Guds rike og hans rettferd, så skulle vi få alt det andre i tillegg.

MTT 6,25 – MTT 6,34 {SYT IKKJE!}  Difor seier eg dykk: Syt ikkje for livet dykkar, kva de skal eta og kva de skal drikka, eller for kroppen dykkar, kva de skal kle dykk med. Er ikkje livet meir enn maten og kroppen meir enn kleda? 26 Sjå på fuglane under himmelen! Dei sår ikkje, dei haustar ikkje og samlar ikkje i hus, men Far dykkar i himmelen føder dei likevel. Er ikkje de mykje meir enn dei? 27 Kven av dykk kan med all si sut leggja ei einaste alen til livslengda si? 28 Og kvifor syter de for kleda? Sjå liljene på marka, korleis dei veks! Dei arbeider ikkje og spinn ikkje, 29 men eg seier dykk: Ikkje eingong Salomo i all sin herlegdom var kledd som ei av dei. 30 Når Gud såleis kler graset på marka, det som står i dag og vert kasta i omnen i morgon, kor mykje meir skal han ikkje då kle dykk, de lite truande! 31 Så må de ikkje syta og seia: Kva skal vi eta? eller: Kva skal vi drikka? eller: Kva skal vi kle oss med? 32 For alt det spør heidningane etter; men Far dykkar i himmelen veit at de treng alt dette. 33 Søk fyrst Guds rike og hans rettferd, så skal de få alt det andre attåt. 34 Så syt ikkje for morgondagen; lat morgondagen syta for seg. Kvar dag har nok med si møde.

Dette har ikkje fungert skikkeleg, for å få det til å fungere, må eg berre hengi meg endå meir til Jesus, ta imot det Gud gjev meg av berre nåde i Kristus og gjere bruk av det, innvie meg endå meir til han.

Alle som tok imot han gav han rett til å verte Guds born, han har gitt oss barnekår hos Gud og lever vi i barnekåret, får vi oppleve at han elskar oss og har omsorg for oss som sine born.

JOH 1,12 – JOH 1,13 Men alle som tok imot han, dei gav han rett til å verta Guds born, dei som trur på namnet hans. 13 Dei er ikkje fødde av kjøt og blod, ikkje av menneskevilje og ikkje av manns vilje, men av Gud.

JOH 3,3 – JOH 3,8 Jesus svara: “Sanneleg, sanneleg, det seier eg deg: Ingen kan sjå Guds rike utan at han vert fødd på nytt.” 4 Nikodemus seier til han: “Korleis kan ein som er gamal, verta fødd? Han kan då vel ikkje koma inn i morslivet andre gongen og verta fødd?” 5 Jesus svara: “Sanneleg, sanneleg, det seier eg deg: Den som ikkje vert fødd av vatn og Ande, kan ikkje koma inn i Guds rike. 6 Det som er født av kjøt, er kjøt, og det som er født av Anden, er ånd. 7 Undrast ikkje på at eg sa til deg: De må fødast på nytt. 8 Vinden blæs dit han vil; du høyrer han susar, men du veit ikkje kvar han kjem ifrå eller kvar han fer av. Såleis er det med kvar den som er fødd av Anden.”  [Vinden: Både gresk og hebraisk har eitt og same ordet for “vind” og “ånd”.]

RMR 8,1 – RMR 8,17 {LIVET I ANDEN}  Så er det då inga fordøming for dei som er i Kristus Jesus. 2 For Andens lov, som gjev liv, har i Kristus Jesus gjort meg fri frå lova åt synda og døden. 3 Det som var umogeleg for lova, av di ho var maktlaus på grunn av den vonde menneskenaturen, det gjorde Gud. For synda skuld sende han sin eigen Son i same skapnad som syndige menneske har, og heldt dom over synda i vår natur. [den vonde menneskenaturen: før omsett “kjøtet”. Same ordet er òg omsett “vår natur”, “den syndige naturen” o. l. Sjå Gal 5, 17; Ef 2, 3.] 4 Såleis skulle det som lova krev, verta oppfylt i oss som ikkje lèt oss leia av vår vonde natur, men av Anden. 5 Dei som lever etter sin syndige natur, trår etter det som høyrer menneske til, men dei som lèt Anden rå, trår etter det som høyrer Anden til. 6 For det som mennesket av naturen vil, fører til død, men det Anden vil, fører til liv og fred. 7 Det som mennesket av naturen trår etter, er fiendskap mot Gud, for vår vonde natur bøyer seg ikkje for Guds lov, kan det ikkje heller. 8 Slik mennesket er i seg sjølv, kan det ikkje vera Gud til hugnad. 9 Men de er ikkje i den syndige naturen; de er i Anden, så sant Guds Ande bur i dykk. Men er det nokon som ikkje har Kristi Ande, høyrer han ikkje han til. 10 Men bur Kristus i dykk, då er nok lekamen død på grunn av synd, men ånda er levande av di de er rettferdige for Gud. 11 Han var det som reiste Jesus opp frå dei døde. Og dersom hans Ande bur i dykk, skal han som reiste Kristus opp frå dei døde, også gjera dykkar døyelege lekam levande ved sin Ande som bur i dykk. 12   Så har vi då, brør, ingen skyldnad på oss mot den vonde naturen, så vi skulle leva etter den. 13 For lever de etter den vonde naturen, skal de døy. Men tyner de ved Anden dei vonde gjerningane lekamen gjer, då skal de leva. 14 Alle som vert drivne av Guds Ande, dei er Guds born. 15 Det var ikkje ei trældomsånd de fekk, så de atter skulle reddast. Nei, det var Barnekårsanden de fekk, som gjer at vi ropar: “Abba, Far!” 16 Anden sjølv vitnar med vår ånd at vi er Guds born. 17 Men er vi born, då er vi arvingar òg. Vi er Guds arvingar og Kristi medarvingar, så sant vi lid med han; så skal vi òg eiga herlegdomen saman med han.

Paulus talte om forkynnarar som var mest interessert i å tene pengar på det og profeterte om at slike ville verte som grådige ulvar.

FIL 1,14 – FIL 1,19 Gjennom mitt fangenskap har dei fleste av brørne fått ei slik tillit til Herren at dei med endå større frimod enn før vågar å tala Guds ord. 15 Det finst nok dei som forkynner Kristus fordi dei er misunnelege og vil ha strid, men somme gjer det av god vilje. 16 Dei forkynner Kristus av kjærleik, fordi dei veit at eg er sett til å forsvara evangeliet. 17 Dei andre gjer det for å hevda seg og ikkje med ærleg hug, i den tru at dei kan gjera fangenskapet mitt tyngre å bera. 18 Men kva gjer det? Kristus vert i alle høve forkynt, kva måte det så vert gjort på, anten dei gjer det med baktankar eller i sanning, og det gleder eg meg over. Og eg vil halda fram med det. 19 For eg veit at alt dette skal verta til frelse for meg, av di de bed for meg, og Jesu Kristi Ande gjev meg hjelp.

APG 20,22 – APG 20,35 Og no fer eg til Jerusalem, bunden av Anden. Kva som skal møta meg der, veit eg ikkje. 23 Men Den Heilage Ande vitnar for meg i by etter by at det ventar meg lekkjer og vanskar. 24 Men ikkje det grann vørder eg livet mitt, berre eg kan fullføra laupet og den tenesta eg fekk av Herren Jesus: å vitna om evangeliet om Guds nåde. 25 Og no veit eg at de aldri meir skal sjå meg, alle de som eg har vore saman med og forkynt riket for. 26 Difor vitnar eg for dykk i dag at eg er utan skuld om nokon taper livet sitt; 27 for ikkje på nokon måte har eg forsømt å forkynna heile Guds råd og vilje. 28   Ta vare på dykk sjølve og på heile den hjord som Den Heilage Ande har sett dykk til å vera tilsynsmenn for! Ver hyrdingar for Guds kyrkjelyd, som han vann med sitt eige blod! [med sitt eige blod: kan òg omsetjast: med sin eigen Sons blod; sml. Ef 5, 25; 1 Pet 1, 18 f.] 29 For eg veit at når eg er borte, vil det koma inn iblant dykk grådige ulvar, som ikkje sparer flokken. 30 Og mellom dykk sjølve skal det stå fram menn som fer med rang lære og vil lokka læresveinane med seg. 31 Så vak då, og kom i hug at eg i tre år, natt og dag, alt i eitt med tårer i augo talde for kvar einaste ein. 32 Og no gjev eg dykk over til Gud og hans nådeord, som kan oppbyggja dykk og gje dykk arv saman med alle dei som er helga. 33 Eg har aldri trått etter sølv eller gull eller klede frå noko menneske. 34 De veit sjølve at eg med desse hendene mine har sytt for det vi trong, både eg og dei som var med meg. 35 Alltid har eg vist dykk at såleis må vi arbeida, så vi kan ta oss av dei veike. Lat oss minnast Herren Jesu ord: Det er sælare å gje enn å få.

Sidan har det vist seg at problemet vart svik og korrupsjon til samanlikning med metodane til Antiokus 4. Epifanes og Judas, slik det vart profetert i Sak.11.

SKR 11,4 – SKR 11,17 {DEN GODE OG DEN DUGLAUSE HYRDINGEN}  Så har Herren min Gud sagt: “Gjæt sauene som skal slaktast!” 5 Dei som kjøper dei, slaktar dei utan å bøta for det, og dei som sel dei, seier: “Lova vere Herren, eg vart rik!” Og deira eigne hyrdingar sparer dei ikkje. [Dei som kjøper dei: dei låke styrarane.] 6 “For eg vil ikkje lenger spara folket i landet,” lyder ordet frå Herren. “Sjå, eg vil la menneska falla i hendene på kvarandre og i hendene på kongen deira; dei skal herja landet, og eg vil ikkje berga nokon ut or deira hand.” 7   Så gjætte eg slaktesauene for sauehandlarane. Eg tok meg to stavar; den eine kalla eg Godvilje, den andre kalla eg Samband, og eg gjætte sauene. – [Godvilje og Samband: Dei to gjætarstavane er symbol på ei tid med fred og samhald mellom Israel og Juda.] 8 Eg rudde or vegen dei tre hyrdingane på ein månad.  Men eg miste tolmodet med dei, og dei fekk uvilje mot meg òg. 9 Eg sa: “Eg vil ikkje gjæta dykk. Dei som held på å døy, får døy; dei som går til grunne, får gå til grunne; og dei som er att, får eta kvarandre opp.” 10 Så tok eg staven min Godvilje og braut han av; eg ville løysa opp den pakta som eg hadde gjort med alle folkeslaga. 11 Og ho vart oppløyst den dagen. Sauehandlarane som vakta på meg, skjøna då at dette var Herrens ord. 12   Eg sa til dei: “Om de så synest, så gjev meg løna mi; om ikkje, så lat det vera!” Då vog dei opp løna mi, tretti sølvstykke. 13 Men Herren sa til meg: “Ta pengane og kast dei til smeltaren, den herlege summen som dei har verdsett meg til.” Og eg tok dei tretti sølvstykka og kasta dei inn i Herrens hus, til smeltaren. 14 Så braut eg av den andre staven, Samband; eg ville bryta brorskapen mellom Juda og Israel. 15   Herren sa til meg: “Bu deg atter som ein hyrding, ein duglaus hyrding! 16 For sjå, eg vil reisa opp ein hyrding i landet, ein som  ikkje ser etter dei som går seg bort,  ikkje leitar etter dei som går seg vilt,  ikkje lækjer dei som er skadde,  ikkje syter for mat til dei friske,  men et kjøtet av dei feite dyra  og riv klauvene av dei.”  17   Ve den duglause hyrdingen min,  som går bort frå sauene!  Sverd mot armen og høgre auga hans!  Armen hans skal visna bort,  og det høgre auga sløkkjast ut.

Ho Virtuella levde i eit kjærleiksforhold til Kristus, som hans brud, og i eit kjærleiksforhold til Faderen, som hans barn, men ho fall ifrå og sveik både meg og Kristus og vart som ei korrupt hore, jfr. den Store Skjøkje, Op.17-18. No har visst Kristus frelst henne igjen, etter som eg har forstått, og kalla henne til seg, så spørst det om ho likevel halde fram med å vende seg bort frå han, som ei korrupt hore.

Har skin av gudlegdom, men fornektar hans kraft.

Vona om Guds herlegdom gjorde oss ikkje til skamme, for Guds kjærleik vart utrend i våre hjarto ved den Heilage Ande som var oss gitt. Så når eg fekk høyre Freuds påstandar om at menneska vert motiverte av seksualitet og aggresjon og at religiøsitet er avspora seksualitet, hadde eg det rette svaret i mitt hjerte ved Guds Ord og Guds Ande. Eg la vinn på å tenke slik at eg vart motivert av Guds kjærleik, som vart utrent i mitt hjerte ved den Heilage Ande som var meg gitt, for soleis å gjere bruk av den motivasjonskrafta eg fekk ved Anden.

2TI 1,7 For Gud gav oss ikkje ei ånd som gjer motlaus, men ei ånd som gjev kraft og kjærleik og visdom.

Men så talte Paulus profetisk om nokre som har skin av gudlegdom, men fornektar hans kraft:

2TI 3,1 – 2TI 3,9 {MENNESKA I DEI SISTE TIDENE}  Du skal vita at i dei siste dagane skal det koma tunge tider. 2 Då skal folk vera eigenkjærlege og pengekjære, skrytande, hovmodige, spottsame, ulydige mot foreldre, utakksame og utan age for det heilage, 3 ukjærlege og uforsonlege, baktalande og utan sjølvtøyming, råe, likesæle om det gode, 4 svikefulle, oppfarande og store i seg sjølve. Dei elskar lystene sine meir enn Gud. 5 Dei har skin av gudlegdom, men fornektar hans kraft. Vend deg bort frå slike folk! 6 Mellom dei er det nokre som lurer seg inn i heimane og får makt over kvinner som er tyngde av synder og lèt seg driva av mange slag lyster, 7 og som alltid vil læra, men aldri kan læra sanninga å kjenna. 8 Liksom Jannes og Jambres sette seg opp mot Moses, set desse mennene seg opp mot sanninga. Dei har fått dømekrafta øydelagd, og korkje dei eller trua deira held mål. 9 Men no skal dei ikkje ha meir framgang. For det skal verta klårt for alle kor vitlause dei er; det skal gå dei som det gjekk Jannes og Jambres.

Dette minner om dei som gjorde opprør mot Sokrates, han påstod sanninga vart integrert i han og det gjorde han lykkeleg, men så var der dei som ikkje ville vite av det og med lygn og svik fekk dei han dømd til døden. Platon trakk seg då attende og filosoferte og talte til hans forsvar, men argumenterte for diktatur. Sidan har herskarane brukt både slike metode og platonismen til å få makt, slik også med kristen-platonistar, dei har brukt slike metode til å få makt både i kyrkje og kristen organisasjonar og gjennom politikken. Her trengst ei avklaring om kva som er ekte kristendom og kva som ikkje er det og det vil Gud gjere klart for oss ved at han vekker oss opp til liv i samfunn med seg, ved sitt Ord og sin Ande. Altså i samsvar med 1.Mos.2. For Jesus er den siste Adam, som for oss har vorte ei livgivande ånd, han vekker oss til å leve i samfunn med seg, vandre med han og leve for han.

1KO 1,17 – 1KO 1,31 {GUDS VISDOM OG MENNESKEVISDOM}  Kristus sende meg ikkje ut for å døypa, men for å forkynna evangeliet, og det ikkje med talekunst og visdom, så Kristi kross ikkje skal missa si kraft. 18 For ordet om krossen er ein dårskap for dei som går fortapt, men for oss som vert frelste, er det ei Guds kraft. 19 For det står skrive:  Eg vil tyna visdomen hjå dei vise  og gjera til inkjes klokskapen hjå dei kloke. 20   Kvar er ein vismann, kvar er ein skriftlærd, kvar er ein granskar av denne verda? Har ikkje Gud synt at verdsens visdom er dårskap? 21 For då verda ikkje nytta visdomen til å læra Gud å kjenna gjennom Guds visdom, fann Gud det for godt å frelsa dei som trur, ved den dårskapen vi forkynner. 22 For jødar spør etter teikn, og grekarar søkjer visdom, 23 men vi forkynner den krossfeste Kristus. Jødar støyter seg på det, og heidningar held det for dårskap; 24 men for dei som er kalla, både jødar og grekarar, er Kristus Guds kraft og Guds visdom. 25 For Guds dårskap er visare enn visdomen åt menneska, og Guds vanmakt er sterkare enn styrken åt menneska. 26   Tenk på kven de sjølve er, brør, de som vart kalla: ikkje mange vise, menneskeleg tala, og ikkje mange mektige eller høgætta. 27 Men det som går for å vera uforstandig i verda, det valde Gud seg ut, så han kunne gjera dei vise til skammar. Det som vert rekna for veikt i verda, det valde Gud seg ut, så han kunne gjera det sterke til skammar. 28 Det som står lågt i verda, det som vert vanvørdt, det som ingen ting er, det valde Gud seg ut, så han kunne gjera til inkjes det som er noko, 29 for at ikkje noko menneske skal rosa seg for Gud. 30 De er hans verk ved Kristus Jesus, han som har vorte vår visdom frå Gud, vår rettferd, helging og utløysing, 31 så det kan vera som det står skrive: Den som rosar seg, skal rosa seg i Herren.

FIL 3,10 – FIL 3,11 Då kjenner eg han og krafta av hans oppstode, får del i hans lidingar og vert lik han med di eg døyr som han – 11 om eg òg kunne nå fram til oppstoda frå dei døde.

1KO 15,45 Såleis står det skrive: Det fyrste mennesket, Adam, vart til ei levande sjel. Den siste Adam vart ei ånd som gjev liv.

At dei fornektar Guds kraft heng saman med at dei har fullstendig misforstått kva som er mål og hendsikt. Menneska skulle dyrke og verne Guds hage, der var ei åndeleg side av saka og det vert tydlegare no når den siste Adam har teke over oppgåva. Men det verkar som dei i staden et av kunnskapstreet og slik set dei seg utanfor, så dei med sin moralfilosofi endåtil held det moralsk rett å fornekte Guds kraft og kjempe i eiga kraft i staden. Så det utartar seg slik som vi ser her. Dette gjeld ikkje berre kristenplatonistar, men eg reknar med at i slike familiar og sosiale samanhengar har slike problem lett for å dukke opp. Kristen-platonistar ser fram til livet etter døden, men slik som for kristenplatonisten Simone Weil var det å arbeide i ein fabrikk mørket, åndeleg mørke.

http://aigis.igl.ku.dk/aigis/2015,1/Platonakta22/Amadou.pdf

Men korleis kan ein då vere lys og salt i verda? Jesus sa om disiplane sine at dei var lys og salt i verda og han kalla dei til å gå ut og møte menneska der dei var og vitne for dei og bere frukt som varde.

For å vere Jesu læresvein må vi kvar dag ta opp krossen vår og følgje etter Kristus og vi må vere krossfesta med han. Slik skal vi disiplinere oss, dei seier gjere at slik skal ein vinne over seg sjølv. Så konkluderer dei feilaktig med å fornekte Guds kraft, så dei må kjempe i eiga kraft, men dersom dei skal ”vinne over seg sjølv” i eiga kraft, kven er det då som vinn? Så er der kanskje kristensosialistar som hevdar dei må opponere i staden, men dersom dei skal opponere mot seg sjølve, kven er det då som vinn? Men ved trua på Kristus får vi den Heilage Ande av berre nåde, gratis, utan krav om gjerningar. Så vi let Gud vinne over oss og vinne makta i våre liv ved sitt Ord og sin Ande.

Så er der kanskje ei ung kristen kvinne som var frelst og fekk oppleve Guds kraft, til dømes ho Virtuella. Men så finn ho ut at der er noko merkeleg, noko som ikkje stemmer med denne kristen-platonismen, så ho vil verte kristensosialist i staden og opponere mot kristen-platonismen. Som sosialistisk ”nyfeminist” vil ho verte noko anna enn kva ho var tidlegare, så ho godtok ikkje lenger seg sjølv, som den Gud skapte henne til å vere i Kristus Jesus. Men då godtok ho heller ikkje lenger Kristus og den frelsa Gud har gitt oss i han. Ho fall ifrå og var ikkje lenger frelst. Når ho soleis ikkje vil godta seg sjølv som ei frelst sjel og som den Gud skaper henne til i Kristus, så er vel det som å krevje og forvente at Gud skal tyne både kroppen og sjela hennar i helvete til slutt. Går det an å verte dummare? Kva er dette for slags livsfiendtleg sjølvoppofring og sjølvdestruksjon? Det ser ut til at politiseringa av venstreradikale kvinner resulterer i ein tilsvarande livsfiendtleg, sjølvoppofring og sjølvdestruksjon for det norske folk.

Når dei fornektar Guds kraft, kan det verte slik at dei har si kraft ifrå Djevelen i staden.

2TE 2,7 – 2TE 2,12 Løyndomen i lovløysa er alt verksam med si kraft; men han som enno held att, må fyrst rydjast or vegen. 8 Då skal Den Lovlause syna seg. Men den dagen Herren Jesus kjem i herlegdom, skal han tyna han med pusten frå sin munn og gjera han til inkjes. 9 Når Den Lovlause kjem, har han si kraft frå Satan, og han står fram med stor makt og med under og falske teikn. 10 Med allslags urett forfører han dei som går fortapt, fordi dei ikkje tok imot og elska sanninga, så dei kunne verta frelste. 11 Difor sender Gud over dei ei villfaring som gjer at dei trur lygna. 12 Såleis får dei sin dom, alle dei som ikkje trudde sanninga, men hadde si glede i uretten.

ÅPE 18,1 – ÅPE 18,2 {BABYLONS FALL}  Deretter såg eg ein annan engel stiga ned frå himmelen. Han hadde stor makt, og jorda vart opplyst av glansen omkring han. 2 Han ropa med veldig røyst: “Fallen, fallen er Babylon den store! Ho har vorte ein bustad for vonde ånder, ein tilhaldsstad for alle ureine ånder, ja, ei livd for alle slag ureine og avskyelege fuglar. [Babylon: dekknamn for Roma. Sjå 1 Pet 5, 13.]

Ho Virtuella var fortapt, men Jesus var komen for å frelse det som var fortapt.

Hjerteomskjeringa i den Heilage Ande. Salvinga ved den Heilage Ande. Kvar blir det av vekkinga?

Hjerteomskjeringa i den Heilage Ande.

Omskjeringa var paktinngåinga i den gamle pakt, avtala var at Israels Gud skulle vere deira Gud og dei skulle vere hans folk og leve etter lova han hadde gitt dei ved Moses. Så eg forstår det slik at dei skulle ikkje bryte bodet og pakta med han, liksom Adam, og gøyme seg for han med dårleg samvit når han kalla på dei. Ved omskjeringa vart mannens forhud skoren bort, så penishovudet vert avdekka, det er den delen av mannens kjønnslem som gjev sterkast seksuell lystkjensle ved den fysiske berøringa i samleie mellom mann og kvinne. Og slik er det førebilete på hjerteomskjeringa i den Heilage Ande i den nye pakta. For når Gud utgyt sin Ande over vårt kjøt, rører han oss ved sin Ande og den berøringa kjem i tillegg til det vi kan sanse i det materielle miljøet, spesielt kjem det i tillegg til lystkjensla ved samleie og det verdifulle poenget er at vi skal la Anden råde over lysta, la Anden råde i vår døyelege lekam. Slik har det med seksualiteten å gjere, men poenget er at det ikkje er fysisk berøring, men det er Gud som rører oss ved sin Ande og det gjev ei herleg kjensle, vi får oppleve Jesu herlegdom og den overgår alt kva denne verda har å by på. Ved Jesu kors finn vi den ekte kjærleiken. Vona om Guds herlegdom gjer oss ikkje til skamme, for Guds kjærleik er utrent i våre hjarto ved den Heilage Ande som er oss gitt. Slik får vi glede og fred i hjertet. Han gjev oss sin Ande frå himmelen og slik gir han oss ein vidunderleg fred og kvile i vårt sinn og vår tanke.

Eg vil sitere ein del bibelvers og bodskap som eg har dette ifrå og då vil eg utheve ord og setningar som eg siktar til.

3MO 26,14 – 3MO 26,16   Men vil de ikkje høyra på meg og halda alle desse boda, 15 vanvørder de føresegnene mine og viser motvilje mot lovene mine, så de ikkje held alle boda mine, men bryt mi pakt, 16 då gjer eg like eins mot dykk: Eg straffar dykk med redsler, med tæring og feber, så augo sloknar og livskrafta kverv. Til inga nytte skal de så; for fiendar et det de avlar.

3MO 26,23 – 3MO 26,25   Og lèt de dykk endå ikkje tukta, men set dykk opp mot meg, 24 vil eg òg setja meg opp mot dykk og slå dykk sju gonger så hardt for syndene dykkar. 25 Eg sender mot dykk eit sverd som hemner paktbrotet. Og rømer de til byane, sender eg pest inn imellom dykk, og de skal falla i fiendehand.

3MO 26,40 – 3MO 26,42   Då skal dei sanna misgjerningane sine og misgjerningane åt fedrane, at dei var trulause og sette seg opp mot meg. 41 Difor vil eg òg setja meg opp mot dei og føra dei til fiendeland. Då skal det uomskorne hjarta deira bøya seg, og dei skal få bøta for misgjerningane sine. [det uomskorne hjarta deira: Omskjeringa, som var det ytre teiknet på pakta med Gud (1 Mos 17, 10), vert stundom nytta til bilete på at hjarta er omvendt. Sml. 5 Mos 10, 16; 30, 6; Jer 4, 4.] 42 Så vil eg koma i hug mi pakt med Jakob og Isak og Abraham, og landet vil eg òg koma i hug.

FIL 3,1 – FIL 3,3 {Å VINNA KRISTUS}  Elles mine brør: Gled dykk i Herren! Eg vert ikkje trøytt av å ta det opp att, og det er det tryggaste for dykk. 2 Hald auga med hundane, med dei vonde arbeidarane, dei som skamskjer seg. [skamskjer seg: Paulus siktar til omskjeringa.] 3 For det er vi som er dei omskorne, vi som gjer vår teneste ved Guds Ande; vi har vår ros i Kristus Jesus og set ikkje vår lit til oss sjølve.

Å skamskjere seg betyr vel å skjer vekk meir enn dei skulle, så det kan kallast kjønnslemlesting.

KOL 2,8 – KOL 2,15 Sjå til at ingen får fanga dykk med visdomslære og tom dåring som kviler på menneskelege tradisjonar og kjem frå grunnkreftene i verda, og ikkje frå Kristus. [grunnkreftene i verda: -> Gal 4, 3.] 9 For i han bur heile guddomens fullnad lekamleg, 10 og i Kristus, som er hovud for alle makter og herredøme, har de òg fått del i denne fullnad. 11 I han vart de òg omskorne, ikkje med ei omskjering som er gjord med hender, men med Kristi omskjering, då de la av den lekamen som er under synda. 12 For i dåpen vart de gravlagde med han; der vart de òg oppreiste med han, ved trua på Guds kraft, som reiste Kristus opp frå dei døde. 13 De var døde på grunn av syndene dykkar, uomskorne som de var med dykkar vonde natur. Men han gjorde dykk levande saman med Kristus, med di han tilgav oss alle våre synder. 14 Og han strauk ut skuldbrevet mot oss, det som var skrive med lovbod og gjekk oss imot; han tok det bort då han nagla det til krossen. 15 Han avvæpna maktene og herredøma og stelte dei fram til spott og spe då han synte seg som sigerherre over dei på krossen.

KOL 3,1 – KOL 3,4 {DET GAMLE OG DET NYE MENNESKET}  Er de då oppreiste med Kristus, så søk det som er der oppe, der Kristus sit ved Guds høgre hand. 2 Lat hugen dykkar vera vend til det som er der oppe, ikkje til det som er på jorda. 3 De er då døde, og livet dykkar er løynt med Kristus i Gud. 4 Men når Kristus, vårt liv, openberrar seg, skal de òg openberrast i herlegdom saman med han.

Salvinga ved den Heilage Ande.

1JO 2,18 – 1JO 2,27 {FORNEKTING OG VEDKJENNING}  Mine born, den siste tida er komen. De har høyrt at Antikrist skal koma, og mange antikristar har alt stått fram. Av dette skjønar vi at den siste tida er komen. 19 Dei har gått ut frå oss, men dei var ikkje av oss. Hadde dei vore av oss, hadde dei vorte verande hjå oss. Såleis skulle det syna seg at ikkje alle er av oss. 20 Men de er salva av Den Heilage, og alle har de kunnskap. [salva: Salving er eit bilete på Den Heilage Andens gåve. Sjå 2, 27.] 21 Så skriv eg ikkje til dykk fordi de ikkje kjenner sanninga, men fordi de kjenner henne og veit at inga lygn kjem frå sanninga. 22 Og kven er lygnaren, om ikkje den som nektar at Jesus er Kristus? Han er Antikrist, han som fornektar Faderen og Sonen. 23 Den som fornektar Sonen, har heller ikkje samfunn med Faderen. Den som vedkjennest Sonen, har samfunn med Faderen òg. 24 Lat det då verta verande i dykk, det som de har høyrt frå fyrst av. For dersom det vert verande i dykk, det som de har høyrt frå fyrst av, vert de òg verande i Sonen og Faderen. 25 Og dette er det han har lova oss: det evige livet. 26   Når eg skriv dette, tenkjer eg på dei som fører dykk vilt. 27 Men de har fått salving av han; ho vert verande i dykk, og de treng ikkje til at nokon lærer dykk. For hans salving lærer dykk alt og er sannferdig og utan lygn. Vert difor verande i han, så som de har lært.

2.Påskedag. 01.04.91. M40. Tyding av tungetale, (Kassettband-opptak):

Ja, lovsang, det sømmer seg for de hellige. Derfor skal du ikke være av dem som trekker deg tilbake, som ikke våger å lovprise mitt navn, for vit at jeg har nedlagt noe i ditt hjerte som du skal få lov til å glede deg over. Og du skal få la din munn løpe over med noe av dette som jeg har nedlagt der inne, for jeg er jo den som har skapt alt og som også har skapt deg og tatt meg av deg. Og nå ønsker jeg at du skal prise meg for dette verk.

Jeg har lagt merke til din trofasthet, jeg vet om dette at du ønsker å tjene meg og du ønsker å la meg få ta hånd om deg. Men vit at jeg lengter etter dette at du ville opne din munn for meg, så jeg kan få lytte til din røst og at du kan prise meg i de helliges forsamling. Så når jeg oppmuntrer deg igjen og igjen til dette, så er det nettopp for at du skal kjenne dette, at den som opner sin munn, han får også oppleve dette, jeg fyller deg.

Det var bare en som kom tilbake fordum også, og ga meg ære. Og så ofte er det sånn jeg rører ved deg og du opplever dette at jeg vederkveger din sjel, men du glømmer dette at jeg ønsker også at du skal prise meg i de helliges forsamling, for det som jeg har gjort for deg. Derfor vil jeg igjen si til deg, vær frimodig, når jeg rører ved ditt hjerte, så vit at det er nettopp for at jeg vil du skal glede deg i denne min frelse.

Søndag 13.10.91. Formiddagsmøte.Videobandopptak i M40.

Ja, veien er open, adgangen er fri, gjerdets skillevegg er borte. I kraft av mitt fullbrakte forløsningsverk på Golgata, så bana jeg en ny og levende vei, like inni Helligdommen. Nå er ikke adgangen lenger bare for en enkelt mann, en enkelt gang, men i dag er adgangen open og fri for den som kommer på forløsningens grunn, for den som kommer på blodets grunn. Du som  mitt elskede barn, du får komme, du får være, du får leve i min helligdom.

Der innfor mitt hellige åsyn lar jeg deg fornemme den himmelske atmosfære, lar jeg deg fornemme de himmelske og de evige krefter, lar jeg deg fornemme av de kommende goder, sier Herren, det som jeg har beredt for den som elsker meg. Men allerede her, så får du kjenne, du lever ditt åndelige liv, i meg, innfor mitt åsyn, i sammen med meg, og denne verden blekner i lyset av min herlighet, og denne verdens storhet blir for ingenting å regne i lyset av min herlighet, sier Herren. Og i lyset av kongens åsyn, der har nettopp du funnet ly.

Der i ly av mitt hellige åsyn, skal du få være, skal du få leve, skal du få kjenne at de himmelske krefter tilflyter ditt liv, så du kan tjene meg midt i menigheten, så du kan tjene meg midt iblant menneskene som er i nød. Så ditt liv kan være et fristed for de etterfulgte, så ditt liv kan være et fristed for de fangne, også du midt i en mørk og vanskelig verden kan få være med å bringe himmelsk lys og himmelsk liv til en fallen og forkommen menneskeslekt. Fordi du er min tjener i min helligdom, så sender jeg deg ut for å bringe himmelen inn til mennesker i mørke og til mennesker i nød.

Tyding av tungetale, M40. Onsdag.13.10.93:

Ja, også ditt hjerte renset jeg, fordi at det skulle være til min rådighet. For at du skulle erfare dette, at du hadde frimodighet til å trede frem for meg og legge ned din sak der, så du ikke bærer den selv, men du opplever dette at det er jeg som har begynnt i ditt liv, det er også jeg som fører videre, og skal fullføre verket. Derfor skal du være frimodig, når at du kjenner at jeg rører ved deg for igjen å trekke deg nærmere til meg.

Også fordum opplevde mine at de ble motløse, også fordum såg de ikke veien videre. Men vit at også i den situasjon såg jeg dem og jeg var der for å ta meg av dem. Fordi at jeg…. den stund. Vit at jeg er uforanderlig, jeg er den som gjør min gjerning og som ikke bare elsket, men som elsker. Og du er derfor elsket av meg. Og vit; du er omsluttet av meg. Derfor regn med at den vei jeg fører deg, det er en vei der du skal få oppleve min glans og herlighet.

Vit at der er skygger som kaster på din vei, men vit at også der hvor at du ikke ser mitt ansikt, så er jeg der for å ta meg av deg og føre deg videre. Derfor sier jeg til deg: Vær frimodig, jeg er din Gud.

M40. Søndag.23.01.94. Misjonssekretær Fjalestad hadde tydinga:

Ja, der på Golgata løstes de bånd som bandt deg. Og vit at de bånd som ble løst, de er løst, dersom du våger å overlate deg betingelsesløst til meg. For jeg som seiret, det er også jeg som har lovet deg, å mer enn seire, fordi du tror på mitt navn. Derfor vær frimodig når jeg kaller deg til å oppleve mine løfter og gå ut på dem. Så du kan få lov til å kjenne, at mitt ord, det er ikke bare ord, men det er levende. Menneskene vurderer de krefter som er synlige. Men vit at jeg har krefter som ikke er synlige for det naturlige øye, som ikke utløses ved at mennesker rører ved det, men som utløses ved dette at du får lov til å gripe mitt ord ved den Hellige Ånd og få oppleve dette at de utfører et verk i ditt indre, og ikke bare i ditt indre, men du blir noe som har noe å bringe videre, ja du blir en kilde som skal strømme frem med kraft til de du vandrer med på veien.

Jeg har sagt i mitt ord at du skal søke det som er der oppe og vit at jeg som har sagt det, jeg har ikke gitt mitt ord for at du skal gå skuffet bort, men fordi jeg står bakom mine løfter, du skal få erfare at i sannhet er jeg den jeg var. Derfor vær frimodig og søk meg. Verden søker det som er her nede. Du kaster ditt blikk på de tingene som er rundt deg. Men vit, ved å løfte ditt blikk, ved å se meg som har seiret, skal også seieren vedbli ditt liv.

M40. Onsdag.26.01.94:

Ja, for du er meg et utvalgt redskap, sier Herren. Et utvalgt redskap for mitt navn, for mitt rike og for min saks skyld. Derfor har jeg kallt deg inn i min nærhet, derfor har jeg openbart min herlighet for deg. Derfor har du fått se min storhet, og fått glede deg over den frelse som jeg har satt deg inni. For at du skal få oppleve den fullkomne glede som bare jeg gir, den fyllde av mitt liv, sånn at det flyter over. Og når jeg kom, sier Herren, så kom jeg for å gi liv og for å gi overflod. Og derfor så vil jeg også gi deg av denne livets overflod. 

Midt i din hverdag og midt i menigheten, skal du som et utvalgt redskap få erfare, du er et salvet redskap. For den jeg utvalgte, sier Herren, den så jeg etter hjertet til. Og den jeg fant et villig hjerte hos, den salvet jeg og innsatte jeg til tjeneste. Og du skal få erfare likesom David fikk erfare, at når Samuel løfta oljehornet over ham, så kom den Hellige Ånd for å bli over ham. Så har jeg sendt den Hellige Ånd med salvelse, for å bli over ditt liv, for at du skal kunne fullføre den gjerning som jeg har kallt deg til, sier Herren.

Som mitt utvalgte redskap, salvet med min Ånd, så har jeg kledd deg i den kledning, frelsens kledebånd og rettferdig-hetens kappe. Den kledning som gjør deg verdig til å tjene for mitt åsyn. De er en utvalgt ætt, et kongelig presteskap, et hellig folk, et folk til eiendom, for å forkynne mine dyder, etter å ha kallt deg fra mørke, til det underfulle lys. Det er din stand, det er din stilling og det er din tjeneste for meg, sier Herren. Å vitne om meg, det underfulle lys.

M40. Søndag 16. februar 1997. Tyding av tungetale, (Ved Finn Arne Lauvås):

Ja, sier Herren, da du kom til meg, da ble du et Guds barn, ved syndenes forlatelse. Gjennom syndenes forlatelse brøt det nye lyset fram i ditt indre. Se, sier Herren, min frelse er mer enn dette. Og du skal se det som er større enn dette. For – ved det nye lyset som brøt fram, ble også min natur, meg selv, ble plantet i deg. Og dette frø, sier Herren, det rommer alle mine muligheter. Det rommer alle mine dufter, alle mine farver skal komme til syne i min menighet. Derfor, sier Herren, vær ikke for smalsporet, vær ikke for trangsynt, men utvid deres hjerter. For det liv jeg har plantet i dere har ingen grenser. For det er jeg, den grenseløse, bor i mitt folk. Utfra mitt folk, utfra min bolig, vil jeg bringe min herlighet. Ja, sier Herren, i Jerusalem, Samaria, Judea, men like til jordens ender. Se, det er ingen grense på det du har. Derfor la dette strømmer ut gjennom deg. Det skal frelse deg fra din eget mørke og din egen ørken, men det har også kraft i seg til å forvandle dine omgivelser. Slik at du ikke bare ser meg som en som tilgir deg, men kongen selv kommer til syne i deg, så du begynner å vandre kongelig, du begynner å vandre på et kongelig plan, sier Herren. Fordi min natur er også kongens natur. Min natur er regjerende, slik at det du før ble dominert av, det beseirer du i kraft av det nye livets vesen, sier Herren. Derfor – ta deg ikke sammen i din egen kraft, men opplat ditt hjerte, vidt opp, og din munn vidt opp, og jeg skal fylle deg, så det flyter over, sier Herren. Min kraft fullendes på tross av din skrøpelighet – og i din skrøpe-lighet.

Og når dette nye livets vesen bryter fram fra ditt indre, da beseirer det din nedtrykkthet, ja, det mørket som har holdt deg nede, det brytes, sier Herren. Ja, sier Herren, når jeg tenner igjen den gave som jeg har lagt ned i ditt indre, så blir det en avgjorthet. Passiviteten, oppgittheten, mørket, alt dette her som vil paralysere deg, må vike, for det nye livets vesen. For det er min oppstandelseskraft jeg har plantet i deg. Derfor gi meg rom, sier Herren, la ikke mørket dominere deg, men la meg få rom, la meg få plass i ditt liv. Og utfra ditt indre, ikke ifra et spesiellt sted, geografiske, men fra ditt indre, skal det som skriften har sagt, renne strømmer, fra ditt liv, sier Herren, skal det renne strømmer av levende vann. Det har jeg talt om den Ånd og det liv som jeg har plantet i deg. 

M 40, onsdag, 28. november 2001. Tyding av tungetale ved Kjell-Arve Tolås:

Ja, eg vil regjera utifrå ditt hjertes trone, sier Herren, og eg ønska at du selv skal få stiga ned, gi meg den retten som tilkommer meg, for eg er ikkje ute for å ødeleggja livet ditt. Eg er ute for at du skal få oppleva at eg tar styringa, eg tar kontrollen, ikkje som ein ond despot, men som en kjærlighetens konge, som drar omsorg for mitt folk, som vet kva du trenger til, og eg vil losa deg igjennom, eg vil føra deg igjennom, ja, eg går selv frem foran deg og min herlighet skal også slutta toget ditt. Og du skal vita det er berre iden grad at eg får lov til å få råderetten i ditt liv, du skal også få kjenna at du trivest, du skal få kjenna her er eit område der min salvelse er over deg, det er det eg har skapt deg til, for du skal få kjenna min kraft, min nærhet, og eg vil – eg vil også bruka deg som mitt redskap, som min kanal for mine velsignelser. Og dessto meir eg får råderetten på ditt hjertes trone, dessto rikare får min velsignelse flyta gjennom livet ditt, og du får lov til å ikkje berre koma inn i den tredje beste, den nest beste, men den beste planen med ditt liv, ikkje nøy deg med noko mindre, eg ønsker å vera din Herre, eg ønsker å leda deg og ta hånden om livet ditt, sier Herren, og du skal få oppleva når du gir meg råderett, skal du også oppleva at min makt openbares, min makt openbares. Eg tvingar meg ikkje inn på denne rett, i livet ditt, men eg viser deg min nåde og eg viser deg kor høyt eg elsker deg. Og så ønsker eg også du skal få levera nøklane til meg til alle dine rom, også dine aller hemmelegaste rom skal du få levera nøklane og seia Jesus, velkommen inn, velkommen inn med ditt lys, velkommen inn med ditt ords tilrettevisning, eg bøyer meg for deg. Så skal du få oppleva at der blir trivsel i huset og du skal få merka eg er ikkje komen for å ødelegga, eg er komen for at du skal få del i liv og liv i overflod, sier Herren. 

Halleluja, vi lovar deg.

Møte på Misjonshuset på Høvik, Tysdag 12.5.09. Tyding av tungetale ved Roar Grande.

Fritt igjen fortalt: Herren sa at det var ikkje tilfeldig at vi var der, vi utgjorde eining, det tydde vel på at det var han som hadde sett den saman, han sa at han hadde lengta etter dette møtet.

Mp3-opptak:

… … Eg er den same og som du har venta på veldig lenge, så vil du sjå at eg er frigjeraren. Eg er den som set fri, eg gir ei ny kraft og eg gir ei ny oppreisning for ein kvar som vil søke meg.

Ny tungetale med tyding:

De skal få kjenne og sjå at eg er den Gud som gir feite rettar. Eg har sagt om ein gammal klarna sti, og der skal komme … og det er ei utgyting av min Ande etter mitt Ord og etter den lovnaden eg har talt, så vil du sjå og skue, når du  møter meg oppe i det åndelege. Du må løfte ditt blikk opp, det er der du møter meg i Anden, og det er – du er ånd og eg er ånd og eg har lagt din ånd ned i deg, så derfor skal de  løfte meg opp, fryde dykk i meg, så skal de sjå at ei ny glede vinn fram. Denne gleda vil forløyse dykkar liv på ein slik måte, at de endå meir vert i stand til å ta imot det som eg vil gi dykk, endå meir vere i  stand til å ta imot det. For det er nemleg gjennom gleda  og det er den styrken de kan ha og vere grunnfesta i. Og eg frydar meg når eg ser denne gleda, trua si glede utgytt frå min Ande og ifrå ditt hjerte. Så du begynner å gripe hemmelegheita i dette, så skal du sjå at eg har kraft til siger, seier Herren. Og både familie og venner og nære skal få kjenne kva Ande de har fått over dykk. Og de skal få kjenne at når denne Ande, denne – slår rundt dykk i vide ringar, så vil menneska kjenne at de har med ein levande Gud å gjere. Den kjærleik som stråler ut frå dykk, den treng du ikkje å snakke om, du treng ikkje å tale om det, men de vil berre kjenne at de er kjærleiksbodbringarar,  de er mine ambassadørar som vil gå og vandre og berre enkle ord, for det er salvinga som løyser åket, det er salvinga som openberrar kven eg er, det er salvinga som tek vekk mørkret i denne verda og lyser opp i kroken. Det er det eg gjer, fordi de har elska meg og vore saman med meg der oppe.  Då vert eg saman med dykk der nede. Halleluja.

Maranata 28.8.2011, tyding av tungetale ved Tore Kristiansen:

Her i denne stund flyter salveoljen. I den stund der mi salving er, for å bryte banda, for å løfte av åket, for å sette deg i fridom, for å gi deg noko nytt. Opne deg for salvinga ….. og du skal få kjenne, det blir som  ….. det blir så underfullt når eg rører ved deg med min Ande.

Eg skal bryte, når tida er inne, alle stridsvåpen, eg skal bryte det, all satanisk makt når tida er inne. Ja, eg har allereie brote den på korset. Der kan du hente min seier, der kan du hente min triumf, der kan du fryde deg over det som har vunne over denne verdens fyrste. Eg har vunne over han i kraft av offeret, eg har vunne over han i kraft av blodet, eg har vunne over han i kraft av den tome grava. Sit ikkje der … men løft dine armer opp mot himmelen og pris meg og strål av glede, for eg har satt deg over og eg skal lede deg til noko nytt. Og derfra tek eg deg opp i herlegdom.

Maranata 17.6.2012, tyding av tungetale:

Sjå til at nådegåvene ikkje døyr ut. Sjå til at ikkje embeta forsvinn. Men ver med å be om at Andens frukter, Andens nådegåver og dei åndelege embet og tenester, at dei må komme fram igjen, i ei kvar forsamling. For utan mine frukter, utan den Heilage Ande sine gåver, utan den Heilage Ande sine embet, så vil menigheter stoppe opp, stagnere og forsvinne. Det er ikkje ved menneskeleg styrke mi menighet skal gå fram, men det er ved den Heilage Ande si kraft, det er ved mitt ord, seier Herren. Menneskelege anstrengelsar kan ikkje utrette kva min Ande kan gjere. Derfor legg dei menneskelege anstrengelsane til side og vert fylt av min Heilage Ande. Og du skal vere med og du skal kunne be og du skal få kjenne at det byrjar å  skje noko i den åndelege verda. 

La ikkje trua verte broten ned av alt det du ser, av alt det du leser. Så bevar ditt hjerte framfor alt det som bevarast kan. La trua sin løyndom vere til stades i eit reint samvit og du skal få kjenne du skal leve under inspirasjon og salving. La trua sin løyndom i eit reint samvit, som er reinsa i blodet og som vandrar i lyset. Då skal du få oppleve at det skal fungere, det som eg har lova. Nemleg at den som ber, han skal få, den som leitar, han skal finne. Ver derfor meg undergjeven i alle delar  og la ikkje den vonde overrumple deg med sine kunstgrep, men vert fylt av min Ande og eg skal vise deg den beste vegen du skal gå. Halleluja

Maranata 26.5.2013, tyding av tungetale:

Ja, seier Herren, mitt auge fær over heile jorda, for at eg kan støtt den som heilhjerta held seg til meg. Sjå, eg søker etter menn og kvinner i denne tid, som vil vie sitt liv for meg og som hungrar og lengtar etter den kraft som eg kan gi. Sjå, eg skal i sanning høyre deira bøner og eg skal svare ifrå min heilage himmel. Dei skal få oppleve, at den kraft som var verksam i fordoms tid, den skal virke i denne siste tida. Dei skal få sjå forunderlege ting, seier Herren. Ver stille for meg, for sjå, eg kjem, eg kjem ganske snart. Men før eg kjem, så skal eg vise mi kraft og dei skal få sjå, at eg lever, den gamle av dage. 

Det folk eg skal bruke i endetida, det er eit folk som eg har lutra, som eg har reinsa, seier Herren, det skal vere med og forkynne mine gjerningar. Det er eit folk som er helga meg, seier Herren. Og sjå, eg Herren, eg har byrja eit verk i det folk i dag og sjå, eg skal svare på deira bøner. De skal få oppleve at det de har bedt om i mange år, det skal eg svare på, seier Herren. For sjå, eg er ein bønnhøyrande Gud, sjølv om du synest det dryger og det tek tid, men sjå, seier Herren, eg kjem når tida er inne. Så ver stille, seier Herren og bi på meg, for den som bier på meg, han skal ikkje verte skuffa, men han skal få oppleve at eg svarar på dei heilage sine bøner. Amen.

Maranata, 16.9.2013, tyding av tungetale ved John Miland:

Eg har sagt i mitt ord at, ta vare på den fagre skatt som er dykk overgitt ved den Heilage Ande. Du skal vite det, at den vonde, han prøver stadig å røve det frå deg, det du har fått av meg. Derfor har eg sagt i mitt ord, hald deg nær til meg og eg skal halde meg nær til deg, seier Herren. For sjå, den vonde, han skyt brennande piler, men sjå, eg har gitt deg trua sitt skjold, som du kan sløkke alle den vonde sine brennande piler med. Du har ingen ting å frykte mitt barn, når du vandrar med meg og held deg nær til meg, så skal eg bevare deg på alle dine vegar, seier Herren. For sjå, seier Herren, ingen skal kunne rive deg ut av mi hand, så framt du vil halde deg nær til meg, så framt du vil følgje meg. Så skal du vite det, at eg følgjer med deg. Eg har jo sagt i mitt ord, sjå, eg er med deg alle dagar, inn til verda sin ende. Du har ingen ting å frykte, mitt barn, men ver frimodig og gå fram på den veg som eg leier deg. Og lytt til Andens røyst i denne tid og la deg leie, la deg bruke av meg, seier Herren og du skal verte til ei stor velsigning.

Mange av mine born, dei har mista den salving og den kraft som dei ein gong fekk av meg. Og sjå, no fortset dei i eiga kraft og dei finn på det eine og det andre. Og sjå, seier Herren, eg Herren, eg skal openberre mi kraft mellom mine heilage. Det folk som eg har reinsa, det skal forkynne mine gjerningar, seier Herren. Derfor ver observant i denne tida og lytt og sjå kva eg gjer i mellom dei heilage. Sjå ikkje på menneska omkring deg, sjå ikkje på om dei er mange eller få, seier Herren, når eg er mellom dykk, seier Herren, kan de forvente store ting, for eg er underets Gud.

Også i denne by har eg mange som er bundne, og som er bundne av Djevelens band og lenker. Sjå, eg vil løyse dei, eg vil setje dei fri. Sjå, det er mange som lid og eg skal vekke mange i denne tida. Så vere førebudde, mine born, for sjå, plutseleg, så kjem det som eg har tala om, at straumar skal komme og søke meg, for eg Herren, eg skal vere mellom dei og eg skal frelse, eg skal løyse dei og setje dei fri, seier Herren. Derfor skal de, mine born vere klar til å ta imot dei og gi dei mitt ord og fostre dei og lære dei alt eg har befalt dykk. Amen.

Pinsemøte i Maranata. 8.6.2014. Tyding av tungetale:

Ja, seier Herren, dersom du er villig, så skal du få ete av landets gode ting. Då skal du få oppleve at eg skal leie deg inn i det land som flyt av mjølk og honning. Du skal få kjenne velsigninga på alle måtar, seier Herren. Men dersom du er villig til å gå den veg som eg stakar ut for deg, som eg leier deg på, ikkje sjå på problema, ikkje sjå på vanskane, men gå den veg som eg har staka ut for deg, seier Herren, då skal velsigninga strøyme over deg og du skal få vere til velsigning.

Også deg, lokkar eg ut, seier Herren, ut i fritt rom. Ja, eg lokkar deg ut i dansen med dei glade. For eg har då sagt i mitt ord at gleda i meg, det er dykkar styrke. Og du mitt barn, som kjenner deg sørgmodig, du kjenner missmodet knuge over deg, mang ein gang. Men eg har då sagt i mitt ord, eg har ikkje gitt deg mismodets ånd, men eg har gitt deg krafta, visdomen og kjærleikens ånd. Og eg vil at du skal vende ditt blikk til meg, seier Herren, sjå på meg, som er trua sin opphavsmann. Fryd deg og gled deg i mi frelse, fryd deg over at eg har skrive ditt namn i livsens bok, seier Herren. Og når du byrjar å glede deg og fryde deg over dette, så skal du få kjenne salvinga skal komme over ditt liv. For sjå, seier Herren, når du fylgjer meg og går i mine fotspor, så skal du få oppleve mi salving. Amen. 

Maranatha 12.10.2014. Tyding av tungetale:

Ja, seier Herren, eg har sagt i mitt Ord, at du skal fryde deg og glede deg i mi frelse. Gled deg i meg, seier Herren, så skal eg gje deg kva ditt hjerte attrår. Ver ikkje opptatt med det som er rundt deg, sjå deg ikkje om, verken til høgre eller venstre, men ha ditt blikk festa på meg, seier Herren. Ver oppteken med det som er der oppe. Eg har jo sagt i mitt ord, er de oppreist med meg, då skal de søke det som er der oppe. Men eitt er nødvendig, seier Herren, det er å verte fylt av min Ande, fylt av mi salving og kraft i denne tida. For sjå, den vonde, han står dykk imot. Men med mi kraft og mi salving, så skal de vinne meir enn siger, seier Herren. For sjå, den ånd som bor i deg, den er sterkare enn den som er i verda.

Mange er dei i desse dagar, som ser seg tilbake og som ligg etter på vegen. Derfor, mine barn, skal de rope til meg og be for dei, at dei skal få ny kraft og nytt mot og eg skal møte dei på nytt igjen, seier Herren. For sjå, det er mange som er såra, det er mange som har det vondt og lid. Men de, mine born, de skal gå ut og trøyste dei. Og de skal hjelpe dei på vegen, for eg har sagt i mitt Ord, at de som er sterke, de eg skuldige til å bere dei svake. For sjå, det er mange svake mellom mitt folk. Men eg, Herren, ynskjer å kalle dei i desse dagar og eg, Herren, skal fylle dei med mi salving og kraft. Og då skal den svake seie, eg er ein helt. For sjå, det er kun med mi kraft du kan vinne siger.

Ja, eg vil prise og opphøye deg, min frelsar og Herre, fordi du har frelst meg, fordi du har skrive mitt namn i livets bok. Og eg veit at når du kjem, så skal eg få vere med. Og eg skal vere med i den skaren, som skal toge inn i staden med dei faste grunnvollar. Å, kor eg lengtar etter å sjå deg, som mi sjel elskar. Amen.

Maranata 18.1.2015. Tyding av tungetale ved Arne Mella:

Ja, seier Herren, eg har sagt at eg vil gå fram foran deg, sprenge bommar av jern og dører av kopar, rydje ein veg som du kan gå og oppleve min herlegdom, sier Herren. Derfor talar eg til deg i dag, derfor kallar eg på deg. Eg ynskjer at du skal oppleve meir av min godleik, meir av min kjærleik, i ditt liv. Og eg ber at du vil sleppe meg til, på dei områda som du synest har vore vanskeleg, som du kanskje har lukka til, i frykt for eller i sårheit for eller i redsle for kva som kunne skje. Men eg, Herren, ynskjer å komme til deg og røre ved deg med min Ande og med min kjærleik. Og eg ynskjer å føre deg ut av den staden der du er no og inn på eit ope område, der du kan tene meg i fridom, seier Herren. 

Og når du kjem, når du tek eit steg ut av båten og kjem til meg, seier Herren, så vil eg også leie deg, så vil eg hjelpe deg og så vil føre deg på mine vegar. Du skal ikkje frykte for ting omkring deg, du skal ikkje frykte for det som ser mørkt og vanskeleg ut, fordi eg Herren kjem og er ditt lys og eg vil stråle omkring deg og eg vil fylle deg med mi glede og med mi kraft, slik at du kan gå inni og oppleve det som eg har for deg. Frykt ikkje, seier Herren, for eg er med deg. Eg slepp deg ikkje og eg forlet deg ikkje. Og ingen ting kan skilje deg frå min kjærleik, seier Herren. 

Maranata 23.1.2016. Tyding av tungetale ved Tore Kristiansen:

Våk i bønna med takkseiing. Og når du våker på den måten i bønna, så skal eg, Herren, svare deg, med store og ufattelege ting, kanskje ikkje i den retninga du tenkte, men eg skal svare i den retninga og med det mål som eg veit er best for deg. Og du skal få oppleve noko du aldrig før har opplevt. For framleis høyrer eg bønner, framleis svarar eg bønner, framleis så ynskjer eg å fyll mitt barn og fylle mi menigheit med herlegdomens sky, så du skal få oppleve, at du aldrig før har opplevd maken.

Du er fri, du er forløyst, gjennom blodet har eg løfta deg opp, gjennom Jesu blod er du befridd frå all di synd. Du kan frimodig prise meg, du kan frimodig love mitt heilage namn. Og når du prisar mitt namn, så kjem gleda inn i ditt liv, når du prisar mitt namn, så går fridomen opp for deg. Når du prisar mitt namn, vil alt det vonde fly. Når du prisar mitt namn, då vil rettferds-sola gå opp som aldrig før i ditt hjerte.

Slå ikkje blikket ned, løft det opp imot himmelen. La ikkje dine hender synke, men løft dei opp imot himmelen. Stå ikkje stille på den stad der du befinn deg, men sett din veg i mi hand og eg skal dra deg, leie deg, føre deg og eg skal føre deg til levande vatn, eg skal føre deg til kjelder, eg skal føre deg til frukter og nådegåver og du skal få oppleve å verte berika av mi velsigning i overmål på overmål. Fordi eg Herren har satt dører opne for deg. Halleluja.

Kvar vart det av vekkinga?

Så eg vil berre heilhjarta halde meg til Herren, så vil han komme meg til hjelp med si kraft og slik ventar eg meg at han vil gi meg hjelp i form av ei kone. Eg skal berre glede meg over at han har skrive mitt namn i livets bok i himmelen, glede meg i hans frelse, glede meg i han, så vil han gje meg det mitt hjerte attrår, gje meg ei frelst kvinne til kone. Eg er oppreist med han og skal vende hugen og blikket opp til han og ta imot det han gjev meg frå det høge, verte fylt av den Heilage Ande, verte fylt av hans salving og kraft. Han elska meg så høgt at han døde i staden for meg, for å frelse meg for æva og gje meg evig liv. Så eg vil bøye meg for han og ta imot hans kjærleik, eg vil kalle på Herrens namn den stund han er nær, påkalle Jesus som min frelsar og Herre, som vi syng i den herlege songen:” Kom og ta din trone, på mitt hjerte, Jesus, eg kronar det til konge, med min kjærleik”. Han er kjærleikens konge og eg vil påkalle han for å gje han trona i mitt hjerte, la han sette seg på trona i mitt hjerte og la han regjere utifrå mitt hjertes trone, la han råde over kjønnslysta mi ved sin Ande. Det vil han gjere som kjærleikens konge, som elskar meg og det er herleg. Og slik ventar eg meg at han vil gi meg ei kone. Det stemmer over eins med den naturlege kjønnlege tiltrekninga mellom mann og kvinne, men det som er overordna og avgjerande er at vi vert til trekt av hans herlegdom, at ho vert tiltrekt av han herlegdom, som hans brud. Så det handlar både om at han vekker meg og henne opp til liv i samfunn med Gud, i samsvar med 1.Mos.2 og at han reiser opp si kyrkje som si brud, slik at ho skal leve for han. Han er den siste Adam, som for oss har vorte ei livgjevande ånd og den overordna hendsikta er å la han frelse oss så vi tilhøyrer han og derfor skal vi leve for han. Oppgåva er framleis å dyrke og verne Guds hage, men når han frelser oss for æva og gjev oss evig liv, så får vi sjå det i eit æve-perspektiv.

Når eg no påkallar Jesus slik, må eg innrømme at det er berre henne Reella eg tenker på som eit mogleg/aktuelt kjerringemne for meg, så vidt som eg veit. Han hadde nye vegar for meg og ville opne nye dører for meg og kalla meg til å studere igjen, det vart praktisk pedagogisk undervisning og så realfag igjen og spesielt biologi. Og eg er viss på at der vil han reise opp si kyrkje.