Innleiing ved Olav Harald Vik.
Olav las noko frå Salme 103.
SLM 103,1 – SLM 103,6 {MI SJEL, LOV HERREN!} Av David. Mi sjel, lov Herren! Ja, alt som i meg er, skal lova hans heilage namn. 2 Mi sjel, lov Herren, gløym ikkje alle hans velgjerningar! 3 Han tilgjev all di skuld og lækjer all din sjukdom. 4 Han friar ditt liv frå grava og kronar deg med godleik og miskunn. 5 Han fyller ditt liv med det som godt er, og gjer deg ung att som ørna. 6 Herren grip inn og frelser, lèt alle som er trælka, få sin rett.
Tale ved Arnfinn Andersen.
MRK 2,1 – MRK 2,12 {DEN LAME MANNEN} Ei tid etter kom Jesus til Kapernaum att. Og då det spurdest at han var heime, 2 samla det seg så mykje folk at dei ikkje fekk rom, ikkje framfor døra eingong. Og han tala Ordet til dei. 3 Då kom dei til han med ein som var lam; det var fire mann som bar han. 4 Men sidan dei ikkje kunne koma fram til han for alt folket, braut dei opp taket over den staden der Jesus var. Dei laga ei opning og firte ned båra som den lame låg på. 5 Då Jesus såg trua deira, sa han til den lame: “Son, syndene dine er tilgjevne.” 6 Men nokre skriftlærde som sat der, tenkte med seg: 7 “Korleis kan han seia noko slikt? Han spottar Gud! Kven andre enn Gud kan tilgje synder?” 8 Jesus kjende i si ånd at dei tenkte så, og han sa til dei: “Kvifor hyser de slike tankar i hjarta? 9 Kva er lettast å seia til den lame: Syndene dine er tilgjevne, eller: Stå opp, ta båra di og gå? 10 Men så de skal vita at Menneskesonen har makt på jorda til å tilgje synder” – og no vender han seg til den lame – 11 “så seier eg deg: Stå opp, ta båra di og gå heim!” 12 Då reiste mannen seg, tok båra si med ein gong og gjekk ut for augo på alle, så dei vart reint ifrå seg av undring og lova Gud og sa: “Noko slikt har vi aldri sett.”
Det trengst 4 berarar til ei båre, til samanlikning treng kyrkjelyden ”dei 4 b-ane”; bibellesinga, brodersamfunnet, bønene og brødsbrytinga.
APG 2,42 Dei heldt trutt fast ved læra åt apostlane og ved samfunnet, brødsbrytinga og bønene. [brødsbrytinga: nattverden.]
Tungetale ved ei kvinne, tyding ved Arnstein.
Der er mange menneske som går rundt med ein lengsel i sitt hjerte. Som har … langt og kort og som tenker: Er livet berre dette? Det er menneske som er kjøpt med mitt blod, seier Herren. Det er menneske som er betalt for, som treng å få oppleve og kjenne, at der er ei kraft ifrå himmelen, som kallar ….. til å leve etter. Du mitt barn har fått opplysing, får vere med å så inn. Og du kjenner det du kjem for kort, du kjenner det er avmakt, du kjenner dårleg -, du kjenner at det – du – du – du skjemmest ofte, at ikkje du skal vere betre. Men det er min nåde, seier Herren, som skal føre deg framover. Det er min nåde som skal gi deg det du treng til. Og det er min nåde som skal overbevise menneska gjennom ditt vitnemål, at der er ein som elskar menneska, der er ein som døde til fastsatt tid for ugudlege. Så ver frimodig og så gå med det du har, gå så sterk som du er. Du skal ikkje vere andre enn deg sjølv, men eg skal gi deg, eg skal velsigne ditt liv, eg skal velsigne ditt vitnemål, eg skal velsigne ditt brød, eg skal velsigne dine midlar. Bli fullt våken på det eg har å gi deg, seier Herren, du skal få kjenne det at det blir nye dagar. Det blir fantastiske dagar, når du kjem i samtale med menneska, dei skal få oppleve det at det blir liv i deira liv.
Det Ordet som er talt, det er ånd og det er liv og det er lækjedom. Og det lækjer der det treff. Og du skal få sjå og oppleve at mitt Ord, det har makt enn i dag. Når du går ut på Ordet. Når du prøver å gå ut på Ordet og bevege deg saman med meg, seier Herren, så skal du få oppleve at det ber, og det går ikkje gjennom, men det ber. Og du får lov til å vere saman med meg, seier Herren og leve livet i min dimensjon. Ta imot min Heilage Andes kraft inn i ditt liv, til teneste for meg, seier Herren. Bruk den tid du har igjen i teneste for himmelen. Berg inn grøda. Markene er kvite til hausten, men der er få arbeidarar som er bevisst, som blir bevisst å gå inn i tenesta for meg. Ver ein berar i Jesu namn. Amen.
Aktuelle bibelvers.
LUK 10,1 – LUK 10,20 {JESUS SENDER UT DEI SYTTI} Sidan tok Herren ut sytti andre og sende dei ut føre seg, to og to, til kvar by og kvar bygd som han sjølv skulle til. [Nokre av dei eldste handskriftene har syttito, både her og i v. 17.] 2 Og han sa til dei: Grøda er stor, men onnefolka er få. Bed då han som eig grøda, at han må senda ut arbeidsfolk til å hausta inn grøda si. 3 Gå av stad! Eg sender dykk ut som lam mellom ulvar. 4 Ta ikkje med dykk pung, ikkje skreppe og ikkje skor, og stogga ikkje på vegen for å helsa på folk. 5 Men når de kjem inn i eit hus, skal de seia: “Fred vere med denne heimen!” 6 Vil han som bur der, ta imot fred, skal freden de kjem med, kvila over han. Dersom ikkje, skal han venda attende til dykk sjølve. 7 Gjev dykk til der i huset, og et og drikk det dei byd dykk! For ein arbeidsmann er si løn verd. Flytt ikkje frå hus til hus! 8 Når de kjem inn i ein by og dei tek imot dykk, så et det dei set fram for dykk! 9 Læk dei sjuke som er der, og sei: “Guds rike er kome nær til dykk.” 10 Men når de kjem inn i ein by og dei ikkje vil ta imot dykk, skal de gå ut på gatene og seia: 11 “Jamvel støvet vi har fått på føtene i byen dykkar, kan de ha; vi stryk det av oss. Men det skal de vita: Guds rike er kome nær!” [støvet vi har fått på føtene: -> Matt 10, 14.] 12 Eg seier dykk: På domedag skal Sodoma sleppa lettare enn den byen. 13 Ve deg, Korasin! Ve deg, Betsaida! Hadde dei mektige gjerningane som er gjorde hjå dykk, vore gjorde i Tyrus og Sidon, hadde dei for lenge sidan vendt om og kledt seg i sekk og oske. 14 Men i domen skal Tyrus og Sidon sleppa lettare enn de. 15 Og du, Kapernaum, du som vil opphøgjast like til himmelen, til dødsriket skal du støytast ned! 16 Den som høyrer dykk, høyrer meg, og den som vrakar dykk, vrakar meg. Men den som vrakar meg, vrakar han som har sendt meg. 17 Dei sytti kom glade attende og sa: “Herre, jamvel dei vonde åndene lyder oss når vi nemner ditt namn!” 18 Då sa han til dei: “Eg såg Satan falla ned frå himmelen som eit lyn. 19 Ja, eg har gjeve dykk makt til å trø på ormar og skorpionar, og makt over alt fiendens velde, og ingenting skal skada dykk. 20 Og likevel: Gled dykk ikkje over at åndene lyder dykk, men gled dykk over at namna dykkar er skrivne i himmelen!”
2PE 2,1 – 2PE 2,3 {FALSKE LÆRARAR} Men det fanst òg falske profetar i folket, og sameleis skal det stå fram vranglærarar mellom dykk. Dei skal lura inn vranglære som fører til undergang, og jamvel fornekta Herren som har kjøpt dei frie. Dermed fører dei seg sjølve i ei brå fortaping. 2 Mange kjem til å fylgja dei i deira syndige liv, og for deira skuld vert sanningsvegen spotta. 3 Havesjuke som dei er, fer dei med dikt og lygn for å få pengar ut av dykk. Men alt lenge har dei hatt domen hangande over seg, og fortapinga ventar på dei.
2KO 12,1 – 2KO 12,10 {SYNER OG OPENBERRINGAR} Eg må rosa meg, endå det ikkje tener til noko. Og no kjem eg til syner og openberringar eg har fått frå Herren. 2 Eg veit om eit menneske i Kristus, ein som for fjorten år sidan vart rykt inn i den tredje himmel – om han var i lekamen eller utanfor lekamen, veit eg ikkje, Gud veit det. 3 Og eg veit at denne mannen vart rykt inn i Paradis – om han var i lekamen eller utanfor lekamen, veit eg ikkje, Gud veit det – 4 og der fekk han høyra useielege ord, som eit menneske ikkje har lov til å tala. 5 Denne mannen vil eg rosa meg av, men av meg sjølv vil eg ikkje rosa meg, utan av mi vanmakt. 6 Men om eg ville rosa meg, så var eg ikkje frå vitet, for eg kom til å seia sanninga. Men eg lèt det vera, for eg vil ikkje at nokon skal gjera seg større tankar om meg enn dei han får når han ser og høyrer meg. 7 Og for at eg ikkje skal gjera meg stor av dei høge openberringane, har eg fått ein torn i kroppen, ein Satans engel som skal slå meg, så eg ikkje skal verta hovmodig. 8 Om denne bad eg Herren tre gonger at han måtte vika frå meg. 9 Men Herren sa til meg: “Min nåde er nok for deg, for mi kraft vert fullenda i vanmakt.” Difor vil eg helst rosa meg av mi vanmakt, så Kristi kraft kan bu i meg. 10 Og difor er eg, for Kristi skuld, ved godt mot i vanmakt, i hard medferd, i naud, i forfylging, i trengsler. For når eg er veik, då er eg sterk.
DMR 6,11 – DMR 6,14 {HERREN KALLAR GIDEON TIL DOMAR} Då kom Herrens engel og sette seg under den eika som står i Ofra, der Joasj av Abieser-ætta rådde. Gideon, son til Joasj, stod og treskte noko kveite i vinpressa, så han kunne berga kornet frå midjanittane. 12 Og Herrens engel synte seg for han og sa: “Herren er med deg, du djerve kjempe.” 13 Gideon svara: “Høyr på meg, herre! Er Herren med oss, kvifor har då alt dette hendt? Kvar hender det no slike under som dei fedrane våre fortalde oss om? Dei sa at det var Herren som førte dei ut or Egypt. Men no har Herren støytt oss frå seg og gjeve oss i hendene på midjanittane.” 14 Då snudde Herren seg til han og sa: “Gå i veg, så sterk som du er, og berga Israel or Midjans vald! Er det ikkje eg som sender deg?”
JOH 6,26 – JOH 6,65 Jesus svara: “Sanneleg, sanneleg, det seier eg dykk: Det er ikkje fordi de såg teikn at de leitar etter meg, men fordi de åt av brøda og vart mette. 27 Arbeid ikkje for den mat som forgår, men for den mat som varer og gjev evig liv, den som Menneskesonen skal gje dykk. For på han har Gud, Faderen, sett sitt segl.” 28 Då sa dei til han: “Kva gjerningar er det då Gud vil vi skal gjera?” 29 Jesus svara: “Dette er den gjerning Gud vil de skal gjera: Tru på han som Gud har sendt.” 30 “Kva teikn gjer du, så vi kan sjå det og tru på deg?” spurde dei. “Kva kan du gjera? 31 Fedrane våre åt manna i øydemarka, som skrive står: Brød frå himmelen gav han dei å eta.” 32 Jesus svara: “Sanneleg, sanneleg, det seier eg dykk: Moses gav dykk ikkje brødet frå himmelen. Det er Far min som gjev dykk det sanne brødet frå himmelen. 33 Guds brød er det brødet som kjem ned frå himmelen og gjev verda liv.” 34 Då sa dei: “Herre, gjev oss alltid det brødet!” 35 Jesus svara: “Eg er livsens brød. Den som kjem til meg, skal ikkje svelta, og den som trur på meg, skal aldri tyrsta. 36 Men eg har sagt dykk: Endå de har sett meg, trur de ikkje. 37 Alle dei som Faderen gjev meg, kjem til meg; og den som kjem til meg, skal eg så visst ikkje visa bort. 38 For eg er ikkje komen ned frå himmelen for å gjera det eg sjølv vil, men det han vil, som sende meg. 39 Og det er hans vilje som sende meg, at eg ikkje skal missa nokon av alle dei han har gjeve meg, men reisa dei opp på den siste dagen. 40 For det vil Far min, at kvar den som ser Sonen og trur på han, skal ha evig liv, og eg skal reisa han opp på den siste dagen.” 41 Jødane murra mot han fordi han sa: “Eg er brødet som kjem ned frå himmelen.” 42 Og dei spurde: “Er ikkje dette Jesus, son til Josef? Vi kjenner då både far hans og mor hans. Korleis kan han seia at han er komen ned frå himmelen?” 43 Jesus svara: “Hald opp med denne murringa! 44 Ingen kan koma til meg utan at Faderen som sende meg, dreg han; og eg skal reisa han opp på den siste dagen. 45 Det står skrive hjå profetane: Alle skal vera opplærte av Gud. Kvar den som høyrer på Faderen og lærer av han, kjem til meg. 46 Eg seier ikkje at nokon har sett Faderen; berre han som er frå Gud, har sett Faderen. 47 Sanneleg, sanneleg, det seier eg dykk: Den som trur, har evig liv. 48 Eg er livsens brød. 49 Fedrane dykkar åt manna i øydemarka, men dei døydde. 50 Det brødet som kjem ned frå himmelen, er slik at den som et av det, ikkje døyr. 51 Eg er det levande brødet som har kome ned frå himmelen. Den som et av dette brødet, skal leva til evig tid. Og det brødet eg vil gje, er lekamen min som eg gjev til liv for verda.” 52 No vart det strid mellom jødane, og dei sa: “Korleis kan han gje oss lekamen sin å eta?” 53 Jesus sa til dei: “Sanneleg, sanneleg, det seier eg dykk: Dersom de ikkje et lekamen til Menneskesonen og drikk blodet hans, har de ikkje livet i dykk. 54 Den som et min lekam og drikk mitt blod, har evig liv, og eg skal reisa han opp på den siste dagen. 55 For lekamen min er sann mat, og blodet mitt er sann drikk. 56 Den som et min lekam og drikk mitt blod, vert verande i meg og eg i han. 57 Liksom Faderen, den levande, har sendt meg, og eg har liv ved han, så skal òg den som et meg, ha liv ved meg. 58 Dette er det brødet som er kome ned frå himmelen; det er ikkje det som fedrane åt, dei som døydde. Den som et dette brødet, skal leva i all æve.” 59 Dette sa han medan han lærte i synagoga i Kapernaum. 60 {MANGE STØYTER SEG PÅ JESU ORD} Mange av læresveinane hans sa då dei høyrde det: “Dette er harde ord! Kven kan høyra på slikt?” 61 Jesus visste med seg at læresveinane hans murra, og han sa til dei: “Støyter de dykk på dette? 62 Kva så når de får sjå Menneskesonen stiga opp dit han var før? 63 Det er Anden som gjer levande; her kan menneske ingen ting gjera. Dei ord eg har tala til dykk, er ånd og liv. 64 Men det er nokre av dykk som ikkje trur.” For Jesus visste frå fyrste stund kven det var som ikkje trudde, og kven som skulle svika han. 65 Og han la til: “Difor sa eg dykk at ingen kan koma til meg utan at det er gjeve han av Faderen.”
Kommentar.
Bønn og tankar før møtet.
I dag er det møte på Sion kl. 11, men eg veit ikkje enno om der er ein nabo som skal avgarde, så eg kunne få haike med. Men eg kan no byrje med ei lita andakt for meg sjølv og skrive ned litt av kva eg har tenkt på i mi stille bønn til Gud. Akkurat no fekk eg svar på SMS frå ein nabo, han kjem forbi kl 10.25 og tek meg med.
Søk først Guds rike og hans rettferd.
Eg har fortalt at eg har bedt Jesus gi meg ei frelst kvinne til kone sidan eg var ung og han har svart meg positivt på det heile tida, det er inkludert i det fullførde frelsesverket. Gud er ånd og verda er materiell og så vart der ein motsetnad mellom Gud og verda, ved syndefallet. Gud har openberra si frelse for oss i Kristus, men vi veit no også at prestane i kyrkja ikkje alltid har forkynt i samsvar med dette. Så her kunne eg få mykje å bekymre meg for, ville kvinna verte dåra og forførd slik som ved syndefallet, ville ho verte forførd av verda. Men det er no nettopp dette Jesus frelser oss ifrå. Ville ho verte lokka av den verdslege rikdomen, skulle eg bekymre meg for den verdslege rikdomen? Men alt dette gav Bibelen gode svar på.
Vi skal søke fyrst Guds rike og hans rettferd, så skal vi få alt det andre i tillegg til det. Vi skal ikkje bekymre oss for noko, men la alle våre behov komme fram for Gud i påkalling, bønn med takkseiing og Guds fred, som overgår all forstand, skal vara våre hjarto og våre tankar i himmelen i Kristus Jesus.
Herleg og vidunderleg kvile.
Og Jesus sa til meg at han gir meg ei herleg og vidunderleg kvile i mitt hjerte og mitt sinn, som overfår min forstand. Då tenkte eg først på henne Virtuella og så henne Reella og eg trur det var fordi Anden minna meg om dei.
Jesus har talt til meg om mitt nattevåk og nyst talte han til meg om det igjen, ”eg veit om ditt nattevåk”, sa han. Eg trur og veit at der er noko som strir mot denne kvila, så det skaper bekymringar, så til tider har det gått ut over min nattesomn. Jesus har gitt meg kvile i mitt hjerte og mitt sinn og den kvila må eg ha, den er svært verdifull for meg, med den kvila søv eg godt. Likevel har eg ofte sete oppe til langt utover natta, gjerne med dette skriveriet mitt. Men altså, med denne åndelege kvila som eg har i trua på Jesus, skal eg då få ein god nattesomn også. Den har vore viktig for meg både når eg har vore i praktisk arbeid, som fiskar, i stressande situasjonar og når eg har studert, med den kvila fekk eg ro på meg, til å vere oppteken av det faglege. Ja, denne veka har eg faktisk byrja å lese til eksamen. Eg nyttar podcast frå forelesingar på internett, med lysbildeseriar som vert vist med prosjektor på forelesingane.
Stridens kjerne.
Men då forstår vi vel etter kvart litt meir av kva det er som strir mot denne kvila? Paulus talte om kjøtets lyst som streid imot Anden og relaterte det til trældomen under lova. Verdsleg makt gjer gjenre bruk av lovens bokstav og barnelærdomen å verda, for å få makt og slik har prestane fått makt i kyrkja. Men snik dei til seg makt i kyrkja ved å fortrenge den evangeliske forkynninga, så er det likevel ved å opponere mot Herren som er Anden, så dei strir mot kvila som Gud gir oss i trua på Guds Son og prøver å øydelegge den og prover å hindre menneske i å komme inn til den.
Men Gud fullførde sitt verk då han skapte og kvilte den sjuande dagen og lyste den heilag. Og Jesu frelsesverk er fullført og fullkome, så på grunnlag av det, får vi komme inn til Guds kvile. I trua på Jesus skal vi berre vende hugen opp til han og ta imot det som han gir oss frå himmlen, han gir liv til vår sjel og fyller oss med sin Ande og i den Anden har vi kvile.
Jesus velsigna småborna og sa at vi må vende om og verte som småborn, for å komme inn i Guds rike. Så sa han at vi må akte oss så vi ikkje vanvørder ein einaste av hans små som trur, for englane deira ser alltid Faderens åsyn. Ein engel er ein bodberar så eg tenker meg at det er ånda deira. Og sidan Jesus døyper oss med den Heilage Ande, får vi mange bodskap frå himmelen.
MTT 18,1 – MTT 18,11 {KVEN ER DEN STØRSTE?} I same stunda kom læresveinane til Jesus og spurde: “Kven er den største i himmelriket?” 2 Då kalla han til seg eit lite barn, sette det midt imellom dei 3 og sa: “Sanneleg, det seier eg dykk: Utan at de vender om og vert som born, kjem de ikkje inn i himmelriket. 4 Den som gjer seg sjølv liten som dette barnet, han er den største i himmelriket. 5 {FORFØRINGAR OG FREISTINGAR} Den som tek imot eit slikt lite barn i mitt namn, tek imot meg. 6 Men den som forfører ein av desse små som trur på meg, han var betre faren om dei hadde hengt ein kvernstein om halsen hans og søkkt han i havsens djup. 7 Å, usæle verd for hennar forføringar! Forføringane må koma, men ve det mennesket som dei kjem frå! 8 Om handa eller foten lokkar deg til synd, så hogg dei av og kast dei frå deg! Det er betre for deg å gå halt eller vanfør inn til livet enn å ha to hender og to føter og verta kasta i den evige elden. 9 Og om auga lokkar deg til synd, så riv det ut og kast det frå deg! Det er betre for deg å gå einøygd inn til livet enn å ha to augo og verta kasta i helvetes eld. 10 Ta dykk i vare så de ikkje vanvørder ein einaste av desse små! For eg seier dykk: Englane deira i himmelen ser alltid min himmelske Fars åsyn. 11 For Menneskesonen er komen for å frelsa det som var fortapt. [Verset vantar i dei eldste handskriftene. Sjå Luk 19, 10.]
I følgje Paulus er Kristus hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna og slik er Kristus hovudet for kyrkja som er hans brud. Han sa at mannen skal vite å vinne seg si eiga kone i helging og då skal ikkje andre kristne prøve å lure han. Men med protesten mot Paulus si lære har vore ein proteste mot at han skal få seg ei kone i helging, slik har den vore ein protest mot både han s trua og hans vit og hans forstand. Verda sitt mottiltak er å dåre og forføre menneska slik som ved syndefallet, med dåringane prøver dei å få makt over menneska, så dei med dåringane prøver å overgå menneskeleg forstand. Så eg tenker meg at soleis når syndene til den Store Skjøkje heilt opp til himmelen.
ÅPE 18,1 – ÅPE 18,5 {BABYLONS FALL} Deretter såg eg ein annan engel stiga ned frå himmelen. Han hadde stor makt, og jorda vart opplyst av glansen omkring han. 2 Han ropa med veldig røyst: “Fallen, fallen er Babylon den store! Ho har vorte ein bustad for vonde ånder, ein tilhaldsstad for alle ureine ånder, ja, ei livd for alle slag ureine og avskyelege fuglar. [Babylon: dekknamn for Roma. Sjå 1 Pet 5, 13.] 3 For alle folkeslag har drukke av hennar utukts vin, ein vreidevin. Kongane på jorda har drive hor med henne, og kjøpmennene jorda rundt har vorte rike av hennar store vellivnad.” 4 Frå himmelen høyrde eg ei anna røyst: Far bort frå henne, folket mitt, så de ikkje vert medskuldige i syndene hennar og ikkje råka av plagene hennar. 5 For syndene hennar når opp til himmelen, og Gud har kome i hug all uretten ho har gjort.
Då var det tid for å fare på møte.
I vår tid er det mange som spottar dei som er i si ”barnetru” og held dei for å vere dumme, særleg dersom dei held fram med å tru på Jesus etter at dei er voksne. Dei reknar seg visst for å vere så lærde at dei overgår vår forstand. Men så viser det seg at det er ved å fare med lureri, når ein mann vil prøve å vinne seg si eiga kone i helging, så prøver dei å lure han. Som motsetnad til å la Anden råde i vår døyelege lekam, prøver dei å lokke, freiste, dåre og forføre henne, for å få makt over henne med den fysiske berøringa.
Dette har eg skrive meir om i
Men vi er forsona med Gud på evangeliets grunnvoll, så vårt forhold til han er gjenoppretta slik det var før syndefallet, men no er Kristus den siste Adam, som er ifrå himmlen og som for oss har vorte ei livgivande ånd. Slik blir også kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne gjenoppretta, ved at vi let Anden råde over kjøtets lyst, let Anden råde over kjønnslysta. Herren er Anden og der Herrens Ande er, der er det fridom.
2KO 3,17 – 2KO 3,18 Herren er Anden, og der Herrens Ande er, der er fridom. 18 Men vi som med usveipt åsyn ser Herrens herlegdom som i ein spegel, vi vert alle omlaga til det same biletet, frå herlegdom til herlegdom. Dette skjer ved Herrens Ande.
Så på dette møtet tenkte eg spesielt på at Jeus gir meg ei herleg og vidunderleg kvile i mitt hjerte og mitt sinn, som overfår min fortand. Og så tenkte eg spesielt på henne Reella, ville Jesus gi meg henne til kone?
Ettertanke.
Har Gud gitt meg noko som eg skal ha å skjemmest over?
Når Jesus sa til meg at han gir meg ei herleg og vidunderleg kvile i hitt hjerte og mitt sinn, som overgår min forstand, tenkte eg fyrst på henne Virtuella, så på henne Reella. Men no på dette møtet bad eg Gud gje meg ei kone og då var det henne Reella eg tenkte på; får eg henne til kone?
Så talar Jesus om at eg skjemmest over at eg ikkje skal vere betre. Var det kanskje derfor eg ikkje tok henne Virtuella også med i bøna denne gongen? Men ho har no for lengst sagt nei til mitt frieri og gifta seg med ein annan. Skal eg prate gjennom den leksa no igjen? Eg har bedt Jesus gi meg ei frelst kvinne til kone sidan eg var ung og han har svart meg positivt på det heile tida, det er inkludert i det fullfrøde frelsesverket. Likevel har det enno ikkje vorte noko av, ei god kone skulle vere til ære for mannen sin, men eg har ikkje noko å rose meg av slik sett. Men han kallar meg til å gå ut på Ordet og tale Ordet til menneska og det er det som skal gjere verket. Jesus er Ordet og det er han som i sin nåde vil gjere verket.
RMR 1,16 {EVANGELIET, GUDS KRAFT TIL FRELSE} For eg skjemmest ikkje ved evangeliet. Det er ei Guds kraft til frelse for kvar den som trur, jøde fyrst og så grekar.
Mellom-menn mellom oss og Kristus?
Prestar og kristne leiarar vil gjere framstille seg som mellom-menn mellom oss og Kristus og det vil tydelegvis mange politikarar også. Vel, Kristus er no kongar konge, så då er det vel ikkje så rart likevel. Men så viser det seg at mange vil ha bort nåden og slik fortrenger dei Kristus, for sjølv å få større makt.
Men Paulus lærer oss klart at vi fekk Anden av berre nåde, ved trua på Jesus. Så vi skal la Anden råde i vår døyelege lekam, vi skal la den råde over lysta. Då må vi vere førebudde på at der er ein motsetnd mellom Anden og lysta, spesielt når vi ser det i relasjona til verda. Og det heng også saman med at der er ein liknande motsetnad mellom lysta og lova. Og dette må vi sjå skilnad på. For lova vert svært så hjelpelaus og gagnlaus i den motsetnaden. Men med lova og barnelærdomen til verda har den tradisjonelt lærde overklassa sikra seg makta over underklassa og det prøver den på framleis med ei fornying av moralfilosofi og politisk filosofi og slik får ei framelis ein motsetnad mellom lova med barnelærdomen til verda og kjøtets lyst. Men lærdomen er framleis dårskap, for dei er kjøtelege og forstår seg ikkje på lova, for den er åndeleg. Og i motsetnaden mellom lærdomen deira og kjøtets lyst, vert lærdomen deira hjelpelaus og gagnlaus.
Så når eg bad Gud gi meg ei kone, forstod dei seg ikkje på det. Men lærdomen sin heldt dei meg for å vere av den ulærde underklassa så med sin lærdom held dei mi interesse for å få meg ei kone for å vere einstydande med lysta som opponert mot Anden og som derfor opponerte mot deira lærdom.
I det dei framstiller seg som mellommenn mellom oss Jesus, så framstiller dei seg også som mellommenn mellom Jesus og folket og mellom mann og kvinne og mellom oss og resten av folket og mellom folket. Men fungerer det? Tydelegvis ikkje, for det er i alle fall ikkje mykje vi høyrer av evangelisk forkynning! Så eg har prøvt å forstå det som hegliansk dialektikk og det har eg skrive meir om her:
Eg får komme til Jesus slik som eg er.
Dialektikken betyr at du som menneske skal verte opplærd gjennom samtale med andre menneske og slik skal du verte danna og omforma til noko anna, til dømes skal kvinna verte nyfeminsist. Men eg treng vel eigentleg ikkje spekulere så mykje i kva dei meiner. For Jesus har sagt eg skal komme til han slik som eg er og no seier han at han vil bruke meg slik som eg er. Eg kan ikkje overlate det til andre å går for meg og tale for meg, det er ikkje haldbart, det fungerer då ikkje i det heile tatt. Det er tyelegvis mange som har villa gjort det, men det viser seg at det er med motsett hendsikt, det er svikerisk.
Eg har fortalt om korleis eg bad for henne Virtuella når eg var ung og fekk oppleve at den Heilage Ande openberra henne for meg som eit Guds barn, som han elska og hadde omsorg for og som ei ung jente som levde i eit kjærleikdsforhold til Kristus, som hans brud. Så eg visste at Guds Ande og Guds kjærleik budde i henne og derfor var eg så glda for å sjå henne, møte henne og vere saman med henne. Og derfor bad eg om å få møte henne igjen og fekk bønnesvar, så eg møtte henne igjen i Bergen.
No hadde eg fleire gode grunnar til at eg ville møte henne igjen. Det som låg på mitt hjerte, var å fortelje henne at eg var glad i henne og fri til henne. Uansett ville eg at vennskapet vårt skulle fortsette, vi hadde samfunn i Anden og det var om åg jere å verte oppbygde til eit åndelg tempel. Det var viktig for oss å vere frimodige nok til å snakke med kvarandre, så vi i truskap til sanninga talar sanning med kvarandre. Så ikkje ærleg truskap mot sanninga vert erstatta av lygn og baktale. Det er no tydeleg at det er mange som fer med lygn og baktale for å støyte ut nokon, for å få makt med ein splitt- og hersk-taktikk.
Når ein ung mann vert glad i ei ung jente, er det vel ganske klart at han gjerne vil møte henne fysisk og prate med henne og fri til henne. Og når ein mann får seg ei kone, er det vel ganske klart at han vil ha henne hos seg fysisk, prate med henne og leve saman med henne, slik som det er vanleg for ektefolk, det er no både sjølvsagt og naturleg. Men sidan vi er forsona med Gud på evangeliets grunnvoll, får vi oppleve at det er Gud som gjer sitt verk med oss ved sitt Ord og sin Ande.
Eg gjer nok rett i å halde fram med å be for desse tre kvinnene, Virtuella, Reella og Poly-Ester. Så skal eg berre opne meg som kanal for Jesu velsigning og overlate det til Gud å gjere sitt verk ved sitt Ord og sin Ande, han som byrja den gode gjering i oss, han skal også fullføra den.
Gå ut på Ordet slik som eg er, så sterk som eg er.
Jesus sa til meg: ” Men det er min nåde, seier Herren, som skal føre deg framover. Det er min nåde som skal gi deg det du treng til. Og det er min nåde som skal overbevise menneska gjennom ditt vitnemål, at der er ein som elskar menneska, der er ein som døde til fastsatt tid for ugudlege. Så ver frimodig og gå med det du har, gå så sterk som du er. Du skal ikkje vere andre enn deg sjølv, men eg skal gi deg, eg skal velsigne ditt liv, eg skal velsigne ditt vitnemål, eg skal velsigne ditt brød, eg skal velsigne dine midlar.”
Då blir det klart at det er ikkje dei som vil stille seg som mellom-menn mellom oss og Kristus, som gjer sitt verk med oss. Men det er Gud som i sin nåde gjer sitt verk med oss ved sitt Ord og sin Ande, han skaper oss i Kristus.
Jesus minner meg igjen om å gå ut på Ordet og då tenker eg først og fremst på å bevege meg fysisk, vi kjenner då uttrykket ”apostlane sine hestar”, dei gjekk ut og møtte folk der som dei var og talte til dei og fekk oppelve at Jesus var med dei og gjorde sitt verk. Men dei måtte først søke han i bibellesinga og løynkammerbønna og i bordersamfunnet med brødsbrytinga. Det betydde å ta imot i tru av berre nåde og gå inn i Guds dimensjon og halde fram med det, når vi går ut på Ordet, så går vi inn i Guds dimensjon. Elles vert vårt forsøk på å forkynnte for andre temmeleg stusseleg.
Eg har også skrive artiklar og lagt ut på indernett og teke del i debatt på nettet, særleg på facebook. Her er det lett å få skrive noko, men då også er det viktig å innvie seg seg slik og be over det først, vi kan gå ut på Ordet og inn i Guds dimensjon, sjølv om vi ikkje beveger og fysisk. Likevel er det vikgit å gå ut og møte folk fysisk, det har noko med å vere sosial og at Jesus vil vere med oss og møte dei.
Er der arbeidarar som er bevisst på å hauste inn grøda?
I slutten av bodskapen sa Jesus: ” Berg inn grøda. Markene er kvite til hausten, men der er få arbeidarar som er bevisst, som blir bevisst å gå inn i tenesta for meg. Ver ein berar i Jesu namn. Amen.” Kvifor er det så få kristne som er bevisst? Eg trur det er fordi dei tenker seg at dei skal utgjere eit eliteparti, i tråd med tradisjonell moralfilosofi, fordi menneskets fysiske natur er vond i følgje platonismen. Fordi menneska åt av kunnskapstreet og oppdaga at dei var nakne, så dei gøymde seg for Gud med dårleg samvit. For i følgje Freud vert menneska motiverte at seksualitet og aggresjon. Så dei vert redde og gøymer seg for Gud, men med den frykta vert dei trælar. Dei meinar dei har fått ein kunnskap som argument mot å leve i samfunn med Gud (jfr. #metoo-aksjonen).
Men nåden og sanninga kom ved Kristus, ved trua på Kristus får vi Anden av berre nåde og den openberrar sanninga for oss, så den set oss fri. Det er ved fylden av den Heilage Ande, Jesus gir oss ånd og liv, så dødens lekkje må losne. Det er ved at vi får oppleve Guds kraft i kroppen. Så Jesus vekkjer oss opp til liv i samfunn med seg og Faderen i samsvar med 1.Mos.2.
HEB 2,14 – HEB 2,15 Sidan borna er menneske av kjøt og blod, måtte han òg verta menneske som dei. Såleis skulle han med sin død gjera ende på han som rår ved døden, det er djevelen, 15 og fria ut alle dei som av redsle for døden var i trældom heile sitt liv.
1JO 4,7 – 1JO 4,21 {GUD ER KJÆRLEIK} De kjære, lat oss elska kvarandre! For kjærleiken er frå Gud, og den som elskar, er fødd av Gud og kjenner Gud. 8 Den som ikkje elskar, har aldri kjent Gud, for Gud er kjærleik. 9 Og Guds kjærleik vart openberra mellom oss då han sende sin einborne Son til verda så vi skulle ha liv ved han. 10 Kjærleiken er ikkje det at vi har elska Gud, men at han har elska oss og sendt Son sin til soning for syndene våre. 11 De kjære, har Gud elska oss så, då er vi òg skuldige å elska kvarandre. 12 Ingen har nokon gong sett Gud, men dersom vi elskar kvarandre, vert Gud verande i oss, og hans kjærleik har vorte fullenda i oss. 13 At vi er i han, og han i oss, det veit vi fordi han har gjeve oss av sin Ande. 14 Og vi har sett og vitnar at Faderen har sendt Sonen til frelsar for verda. 15 Den som sannar at Jesus er Guds Son, i han vert Gud verande og han i Gud. 16 Vi har lært å kjenna den kjærleiken Gud har til oss, og vi har trutt på den. Gud er kjærleik, og den som vert verande i kjærleiken, vert verande i Gud og Gud i han. 17 Det er målet som kjærleiken har for oss, at vi skal ha frimod på domedag; for som han er, slik er vi òg, midt i denne verda. Det finst ikkje otte i kjærleiken. 18 Den fullkomne kjærleiken driv otten ut. For otten ber straffa i seg, og i den som ottast, har ikkje kjærleiken vorte fullenda. 19 Vi elskar av di han elska oss fyrst. 20 Om nokon seier at han elskar Gud, men likevel hatar bror sin, då er han ein lygnar. Den som ikkje elskar bror sin, som han har sett, han kan ikkje elska Gud, som han ikkje har sett. 21 Og dette er det bodet vi har frå han: Den som elskar Gud, må elska bror sin òg.
Jesus sa eg skulle verte fullt våken på kva han har å gi meg.
Jesus sa eg skulle verte fullt våken på kva han har til meg:
”Bli fullt våken på det eg har å gi deg, seier Herren, du skal få kjenne det at det blir nye dagar. Det blir fantastiske dagar, når du kjem i samtale med menneska, dei skal få oppleve det at det blir liv i deira liv.”
Så det høyrer visst også med til den kristne vekkinga, jfr. likninga om brurmøyane og skapingssoga i 1.Mos.2.
Jesus har sagt til meg at eg må komme til han slik som eg er. Ja, eg får komme til han med alle mine behov. Og då må eg innrømme at eg treng å få oppleve hans kraft i min kropp. Det trur eg heng saman med at eg har vore i tungt fysisk arbeid, som fiskar. Og eg har drive styrketrening og kondisjonstrening. Då må eg vel innrømme at det verkar som mitt behov for å oppleve Guds kraft i min kropp opplever eg som eit behov for at han gir henne Virtuella ånd og liv og styrker henne med si kraft. Det eg trudde og tenkte meg, når eg var ung, var at Gud gjorde sitt verk med meg og med henne i samsvar med 1.Mos.2 og det betydde då at han ville gi meg henne til kone. Men eg var likevel litt usikker på om dette var rette Bibeltolkinga og korleis eg skulle forstå det. Og så veit vi no korleis det gjekk, eg fekk ikkje møte henne igjen noko meir likevel.
Men dette handlar ikkje berre om at eg ville ha meg ei kone, men det handla fyrst og fremst om at Jesus er vår frelsar og Herre, hans kyrkje er hans brud og som ei ung kristen, jente levde ho i eit kjærleiksforhold til han, som hans brud, det gleda eg meg over og det gjorde sitt til at eg vart så glad i henne. derfor yngste eg også at ho skulle halde fram med det. Då måtte eg halde meg heilhjarta til Herren og det var då med den innstillinga eg yngste meg ei slik kvinne til kone, så det ynskjet la eg fram for han i bøn.
No seier han at eg skal søke han av heile mitt hjarte og det minner meg om at eg skal ta parti med han i den saka. Eg skal heilhjarta halde meg til han og så ventar eg meg at han kjem meg til hjelp med si kraft og slik håper eg han vil gi meg hjelp i form av ei kone. Det kriteriet eg då har å gå etter, er korleis eg opplever Guds kraft. Jesus sa eg skulle verte fullt bevisst på kva han har for meg og med dette resonnementet verkar det no som at han framleis vil gi meg henne Virtuella til kone.
Jesus sa eg skulle gå ut på Ordet og då skal eg tale Ordet, forkynne det for andre, Jesus er Ordet og eg skal vitne om han for menneske eg møter i kvardagen. Då kjem det ikkje an på kva dei har lært, tenkt og trutt frå før, politisk eller religiøs oppfatning, for det vi alle trengde var at Jesus døde i staden for oss, for synda skilde menneska frå Gud, men med eitt offer tok Jesus den bort ein gong for alle. Så dei treng ikkje høgare utdanning for å verte benåda og godtekne. Då blir det også klart at eg trengde det ikkje sjølv heller. Men eg gjekk ut på Guds Ord også når eg byrja å studere realfag og det aktar eg også å halde fram med om eg skal studere noko meir. Uansett, så skal eg bygge på evangeliets grunnvoll.
Og når eg vil finne meg ei kone, få meg familieliv, hus og heim, så skal eg også bygg epå evangeliets grunnvoll, eg skal vite å vinne meg mi eiga kone i helging. Ja, Gud gjer sitt verk med oss ved sitt Ord og sin Ande, han skaper oss i Kristus Jesus og då skaper han oss i samsvar med 1.Mos.2. Adam fekk oppleve at Gud gjorde sitt verk, han førde dyra fram for han og han gav dei namn. Så skapte han kvinna av sidebeinet hans og førde henne til han og han kalla henne kvinne, for ho var teken av ein kar. Gud er den same og han skaper oss framleis slik, så slik vil han altså at eg skal verte fullt våken på kva han har for meg. Og då må eg no først og fremst la han i sin nåde få gjere sitt verk med oss, ved sitt Ord og sin Ande.
Velsigning frå himmelen ved trua på Jesus. 